ж 1. fırlanğıc; 2. vertuşka (avtomatik telefon aparatı); 3. ж и м yüngül, dəmdəməki (adam)
ВЕРТЯЧКА I ж bayt. başgicəllənmə xəstəliyi, dəliçə xəstəliyi (heyvanlarda, başlıca olaraq qoyunlarda xəstəlik)
прил. mömin, inanan, dindar
верфь söz. sif
ж xüs. verf, tərsanə (gəmi qayrılan və təmir edilən yer)
ВЕРФЯНОЙ, ВЕРФЯНЫЙ bax верфный
м (мн. верхи) 1. üst, yuxarı (hissə); 2. yuxarı qat, üst mərtəbə; жить на самом верху ən yuxarı qatda (üst mərtəbədə) yaşamaq; 3
dan. bax верхом
прил. 1. yuxarı, yuxarıdakı, yuxarıkı; 2. üst, üstdəki; верхнее платье üst paltar; 3. mus. yüksək, zil; ◊ верхнее чутье ovç
ср мн. нет 1. köhn. başçılıq, hakimlik, üstünlük; alilik; верховенство закона qanunun aliliyi
прил. ali, baş; ◊ Верховный Совет СССР tar. SSRİ Ali Soveti; Верховный Суд Ali Məhkəmə; Верховный Главнокомандующий Ali Baş Komandan
м dan. başçı
несов. dan. başçılıq etmək, idarə etmək, rəhbərlik etmək
ВЕРХОВОЙ I прил. 1. minik -i[-ı]; верховая лошадь minik atı; 2. в знач. сущ. atlı; послать верхового atlı göndərmək
ВЕРХОВОЙ II, ВЕРХОВЫЙ верховье söz. sif.; çayın yuxarılarında olan; верховые города köhn. çayın yuxarılarındakı şəhərlər
ср (обычно мн. верховья) çayın yuxarıları, çayın yuxarı axarı, çayın yuxarılarındakı yerlər
м dan. səthi adam, səthi düşünən adam
ж dan. səthi qadın (qız); səthi düşünən qadın (qız)
несов. dan. səthi yanaşmaq, yüngül yanaşmaq
верхогляд söz. sif
ср мн. нет dan. səthi baxma, səthi yanaşma; qeyri-ciddi münasibət, səthi münasibət
м məh. atlı, süvari
м kəlləçarxçı (uca yerlərə çıxıb işləyə bilən, mahir fəhlə, usta)
ВЕРХО́М нареч. atlı, atla (at və s heyvan üstündə); ◊ ездить верхом (на ком) bax ездить. ВЕ́РХОМ нареч
ж dan. ən yuxarı yer, yuxarı baş
верхушка söz. sif
ж 1. kəllə, təpə, baş; 2. üst, üst tərəf; 3. məc. yuxarı təbəqələr
ср мн. нет hərlətmə, fırlatma
прил. dan. yüngül, yüngülxasiyyət, yelbeyin
ж məh. torba, tor (balıq tutmaq üçün)
несов. bax вершить
ж 1. təpə, uc, baş, kəllə; 2. zirvə; ◊ вершина угла riyaz. bucağın təpəsi
вершина söz. sif
м həll edən, qət edən; вершитель судеб taleləri, müqəddəratları həll edən; вершитель дел işləri həll (qət) edən
несов. 1. həll etmək, sərəncam vermək; qərar vermək, idarə etmək; 2. məh. başa çatdırmaq, qurtarmaq
несов. həll olunmaq; başa çatdırılmaq, başa yetmək, qurtarmaq
bax вершок 2-ci mənada
прил. bir verşokluq
м köhn. məh. bax всадник
м köhn. 1. verşok, gireh (4,4 sm-ə bərabər uzunluq ölçüsü); 2. üst (bir şeyin üst hissəsi)
м (мн. веса) 1. çəki, ağırlıq; 2. məc. nüfuz, hörmət, etibar; ◊ на вес золота qızıl qiymətinə; на весу asılı, asılı vəziyyətdə; прибавить в весе çəkis
несов. sevinmək, şadlanmaq, ürəyi açılmaq, könlü açılmaq
несов. şənləndirmək, ürəyini açmaq, könlünü açmaq, əyləndirmək, güldürmək
несов. eylənmək, kef çəkmək; dilxoşluq etmək
нареч. şən, şad, şadyana, sevincək; sevinə-sevinə
ср 1. şadlıq, şenlik, nəşə; 2. əyləncə
весло söz. sif.; avarlı; весельная лодка avarlı qayıq
м dan. şən, zarafatçı; xoştəbiət adam, xoşsöhbət, məzəli, kefcil (adam)
прил. : веселящий газ kim. nəşələndırici qaz