м (городской комитет) tar. şəhər komitəsi
м 1. gursəsli adam; 2. bağırğan, çığırğan adam
несов. dan. bağırmaq, boğazını yırtmaq, çığıra-çığıra danışmaq
прил. 1. gursəsli, gur səsi olan; 2. hay-küyçü, bağırğan, qışqınqçı; söyüşkən, dalaşqan
м 1. zool. yekəboğaz meymun; 2. zool. xul balıq cinslərindən biri; 3. məh. səhəng, sovça
bax горлица
ж zool. qumru (quş)
ср 1. boğaz; 2. hülqum, xirtdək; ◊ во всё горло çox ucadan; с ножом к горлу çox təkidlə; стать поперёк горла təngə gətirmək, zəhlə tökmək; дыхательное
м dan. boğaz həkimi; boğaz xəstəlikləri mütəxəssisi
ж ağız, boğazlıq
горло söz. sif.; горловые болезни boğaz xəstəlikləri
м 1. bax горлан; 2. boğaz göynədən, boğazı acışdıran (şey)
ср 1. горло söz. kiç.; 2. boğaz (şüşədə və s.)
ж məh. qabaq (boranı)
м fiziol. hormon (daxili sekresiya vəzilərinin qana buraxdığı maddə)
fiziol. гормон söz. sif. ; hormonal; орган гормонального типа hormonal tipli orqan
fiziol. гормон söz. sif
ГОРН I м 1. kürə (dəmirçi ocağı); 2. tex. domna peçinin aşağı hissəsi. ГОРН II м şeypur (siqnal borusu)
прил. köhn., dini uca, yüksək, yüksəkdə olan
ср köhn. 1. bax горн I; 2. məc. sınaq, imtahan
м şeypurçu, şeypurçalan
ж köhn. otaq (kəndli evində)
ж ev qulluqçusu
1. горн söz. sif.; 2. ocaqçı, kürəçi
м ocaqçı, kürəçi (metaləridən fəhlə)
ж ocaqçı, kürəçi qadın (qız)
прил. mədənçıxarma -i[-ı]; горнодобывающая промышленность mədənçıxarma sənayesi
прил. mədən -i[-ı]; горнозаводские районы mədən rayonları
м köhn. mədənçi, mədən sahibi
прил. dağ iqlimli; горноклиматический курорт dağ iqlimli kurort
м sp. dağ xizəkçisi (dağda ayaq xizəyi idmanı ilə məşğul olan idmançı)
прил. idm. dağ xizəyi -i[-ı]; горнолыжный спорт dağ xizəyi idmanı
м mədən sahibi
ж mədən sənayesi
прил. mədən sənayesi -i[-ı]; горнопромышленные районы mədən sənayesi rayonları
прил. mədən qazıma -i[-ı]; горнопроходческие работы mədən qazıma işləri
м mədən fəhləsi
прил. filiz-mədən -i[-ı]; горнорудная промышленность filiz-mədən sənayesi
прил. sincab dərisindən qayrılmış; горностаевый мех sincab xəzi
м zool. sincab (çox qiymətli xəzi olan kiçik heyvan)
1. гора söz. sif.; горный хребет dağ silsiləsi; 2. dağlıq; горные районы dağlıq rayonlar; 3. mədən -i[-ı]; горный инженер mədən mühəndisi; ◊ горная б
м 1. mədən fəhləsi; 2. mədən mühəndisi; 3. mədən institutu tələbəsi
горняк söz. sif.; горняцкий посёлок mədən işçiləri qəsəbəsi
ГОРОД I м (мн. города) şəhər; города-герои qəhrəman şəhərlər; житель города şəhərli (şəhər sakini); ◊ ни к селу, ни к городу damdandüşdü, münasibətsiz
несов. köhn. çəpərləmək, hasarlamaq, ban çəkmək; ◊ городить чепуху (чушь) boş danışmaq, xərifləmək, sarsaqlamaq, огород городить işdən iş çıxartmaq, ö
м (мн. городишки) kiçik şəhər, şəhərcik, qəsəbə
ГОРОДИЩЕ I м böyük şəhər. ГОРОДИЩЕ II ср arxeol. şəhər yeri; qədim şəhərin yeri
ГОРОДКИ I мн. qorodki (oyun adı). ГОРОДКИ II мн. üçbucaq haşiyə, diş-diş haşiyə (krujevada, qadın paltarında)
ср tar. qalabəyilik
м tar. qalabəyi; şəhər rəisi