ж tex. daşdoğrayan maşın
ДРОБИЛЬНЫЙ I прил. tex. doğrayan, xırdalayan, parçalayan; дробильная машина bax дробилка. ДРОБИЛЬНЫЙ II bax дроболитейный
ж qırma dənəsi, saçma dənəsi; qırma
ж дробина söz. kiç
прил. xırdalayan, parçalayan, doğrayan (maşın)
несов. xırdalamaq, parçalamaq, paralamaq, doğramaq
несов. xırdalanmaq, parçalanmaq, paralanmaq, doğranmaq
ср мн. нет parçala(n)ma, parala(n)ma, xırdala(n)ma, doğra(n)ma
прич. xırdalanmış, parçalanmış, doğranmış, paralanmış
прил. parçalanmış, paralanmış, xıncım-xıncım olmuş; sınıq; дробленое стекло xıncım-xıncım olmuş şüşə
ж qırma qabı
нареч. 1. parça-parça, hissə-hissə; 2. xırda-xırda, narın-narın
ж мн. нет çox xırdalıq, dağınıqlıq
прил. 1. çox xırdalanmış; parçalanmış; kiçik; 2. xırda, narın; дробный дождь narın yağış; дробный шаг xırda addım; 3
м qırma tüfəngi, saçma tüfəngi
ж bax дробница
дробь söz. sif.; дробовое ружье bax дробовик
прил. qırmatökən, saçmatökən; дроболитейный завод qırma zavodu
ж 1. qırma, saçma; 2. riyaz. kəsr; десятичная дробь onluq kəsr; 3. sınıq, qırıq; в стекле много дроби şüşənin sınığı çoxdur; 4
ж odun mişarı, ərrə
ед. нет odun
м дрова söz. oxş
дрова söz. kiç
ед. нет odun kirşəsi
м odundaşıyan (avtomobil və s.)
дровозаготовки söz. sif
мн. odun tədarükü
м 1. odundoğrayan, odunyaran; 2. məh. balta
дровокол söz. sif
прил. tex. ağackəsən, ağacdoğrayan
прил. odunkəsən; дроворезный станок odunkəsən dəzgah
м məh. bax дровосек 1-ci mənada
м 1. odunçu, ağacqıran; 2. zool. odunböcəyi
ж qırılacaq meşə sahəsi
ДРОВЯНИК I м köhn. odun anbarı. ДРОВЯНИК II м köhn. odunsatan
1. дрова söz. sif.; дровяной склад odun anbarı; 2. odunluq; дровяной лес odunluq ağac
ж (мн. дроги) xüs. sal (arabanın oxlarını birləşdirən ağac); şoldu
ед. нет 1. droq arabası; uzunsallı araba; 2. ölü arabası
ДРОГНУТЬ I несов. donmaq, üşümək. ДРОГНУТЬ II сов. 1. tərpənmək, qımıldanmaq; 2. titrəmək, əsmək; 3. diksinmək, səksənmək; 4
ср titrəmə, əsmə, titrəyiş
прил. titrəyişli, titrəyən, дрожательные движения titrəyişli hərəkətlər
несов. 1. titrəmək, əsmək; дрожать от холода soyuqdan titrəmək; 2. qorxmaq; 3. üstündə əsmək; мать дрожит за своего ребёнка ana öz uşağının üstündə əs
прич. titrək, titrəyən; дрожащий голос titrək səs
дрожки söz. sif
ср xüs. maya qatma (qatılma)
дрожжи söz. sif.; дрожжевые грибки maya göbələkləri
ед. нет maya, acıtma; ◊ как на дрожжах (расти, подниматься) çox tez
ед. нет drojka (dördtəkərli minik arabası)
: дрожмя дрожать dan. tir-tir eşmək
ж мн. нет titrəmə, əsmə; lərzə; бросать в дрожь canına lərzə düşmək