ж qırma qabı
нареч. 1. parça-parça, hissə-hissə; 2. xırda-xırda, narın-narın
ж мн. нет çox xırdalıq, dağınıqlıq
прил. 1. çox xırdalanmış; parçalanmış; kiçik; 2. xırda, narın; дробный дождь narın yağış; дробный шаг xırda addım; 3
м qırma tüfəngi, saçma tüfəngi
ж bax дробница
дробь söz. sif.; дробовое ружье bax дробовик
прил. qırmatökən, saçmatökən; дроболитейный завод qırma zavodu
ж 1. qırma, saçma; 2. riyaz. kəsr; десятичная дробь onluq kəsr; 3. sınıq, qırıq; в стекле много дроби şüşənin sınığı çoxdur; 4
ж odun mişarı, ərrə
ед. нет odun
м дрова söz. oxş
дрова söz. kiç
ед. нет odun kirşəsi
м odundaşıyan (avtomobil və s.)
дровозаготовки söz. sif
мн. odun tədarükü
м 1. odundoğrayan, odunyaran; 2. məh. balta
дровокол söz. sif
прил. tex. ağackəsən, ağacdoğrayan
прил. odunkəsən; дроворезный станок odunkəsən dəzgah
м məh. bax дровосек 1-ci mənada
м 1. odunçu, ağacqıran; 2. zool. odunböcəyi
ж qırılacaq meşə sahəsi
ДРОВЯНИК I м köhn. odun anbarı. ДРОВЯНИК II м köhn. odunsatan
1. дрова söz. sif.; дровяной склад odun anbarı; 2. odunluq; дровяной лес odunluq ağac
ж (мн. дроги) xüs. sal (arabanın oxlarını birləşdirən ağac); şoldu
ед. нет 1. droq arabası; uzunsallı araba; 2. ölü arabası
ДРОГНУТЬ I несов. donmaq, üşümək. ДРОГНУТЬ II сов. 1. tərpənmək, qımıldanmaq; 2. titrəmək, əsmək; 3. diksinmək, səksənmək; 4
ср titrəmə, əsmə, titrəyiş
прил. titrəyişli, titrəyən, дрожательные движения titrəyişli hərəkətlər
несов. 1. titrəmək, əsmək; дрожать от холода soyuqdan titrəmək; 2. qorxmaq; 3. üstündə əsmək; мать дрожит за своего ребёнка ana öz uşağının üstündə əs
прич. titrək, titrəyən; дрожащий голос titrək səs
дрожки söz. sif
ср xüs. maya qatma (qatılma)
дрожжи söz. sif.; дрожжевые грибки maya göbələkləri
ед. нет maya, acıtma; ◊ как на дрожжах (расти, подниматься) çox tez
ед. нет drojka (dördtəkərli minik arabası)
: дрожмя дрожать dan. tir-tir eşmək
ж мн. нет titrəmə, əsmə; lərzə; бросать в дрожь canına lərzə düşmək
м zool. qaratoyuq
дрозд söz. sif
м bot. naz (sarıçiçəkli çöl bitkisi)
м zool. birgüvənli (birhürgüclü) dəva, donqar dəvə
м drossel (1. elek. mis məftildən düzəldilən makara; 2. tex. mayenin, qazın, buxarın təzyiqini və işlənməsini nizama salmaq üçün qurğu)
прил. xüs. drossel -if-ı]
м tar. mızraq, cida
м zool. dovdaq (quş)
прил. dovdaq -ı[-ı]; дрофиное яйцо dovdaq yumurtası
ДРУГ I м (мн. друзья) dost, aşna; искренний друг səmimi dost; ◊ друг дома 1) ailənin dostu, istəklisi, ev adamı; 2) zar