ель söz. sif.; еловая шишка küknar qozası; ◊ еловая голова səfeh, sarsaq, gic (söyüş)
несов. dan. iməkləmək, sürünmək
ж bot. küknar
м 1. küknarlıq, küknar meşəsi; 2. qırılmış küknar budaqları
мест. (bax он) 1. ona; дайте ему мою книгу mənim kitabımı ona verin; 2. onun; ему сорок лет onun qırx yaşı var
ж ləyən (qədim Rusiyada içki üçün böyük mis qab)
м 1. zool. yenot (tünd-sarı rəngli qiymətli dərisi olan heyvan); 2. yenot xəzi; 3. yenot xəzindən yaxalıq (kürk)
1. енот söz. sif.; енотовый мех yenot xəzi; 2. yenot dərisindən tikilmiş
ж tar. yapıncı
епархия söz. sif
ж yeparxiya (xristianlarda: arxiyerey tərəfindən idarə olunan kilsə okruqu, dini inzibati vahid)
м yepiskop (baş keşiş)
прил. yepiskopal; yepiskoplar tərəfindən idarə olunan; епископальная церковь yepiskopal kilsə (İngiltərədə)
епископ söz. sif
ср мн. нет yepiskopluq, yepiskop rütbəsi
ж dini cəza (uzun ibadətlər, pəhriz və s.)
м мн. нет 1. qarma-qarışıqlıq, hərc-mərclik; dolaşıqlıq; 2. köhnə kart oyunu
несов. dan. tərslik etmək, acığa düşmək
ж 1. büdət, küfr; 2. cəfəngiyat, hədyan
м dönük, kafir
ересь söz. sif
ср bax ересь
ж kafir qadın (qız)
ж araqçın, təsək
несов. dan. qarışdırmaq, dolaşdırmaq, pırtlaşıq salmaq, kilkə salmaq (saçı)
несов. qarışmaq, kilkə düşmək, dolaşıq düşmək, pırtlaşıq düşmək, pırtlaşmaq (saç)
ж мн. нет dan. cəfəngiyat, boş söz, mənasız söz, mənasız iş, boş şey
ж мн. нет dan., zar. cəfəngiyat, çərən-pərən
несов. dan. 1. çərənləmək, sarsaqlamaq, axmaqlamaq, boş danışmaq, mənasız danışmaq, cəfəng danışmaq; 2
ЕРУНДОВСКИЙ, ЕРУНДОВЫЙ прил. boş, gic, mənasız; əhəmiyyətsiz, cüzi; ерундовское дело boş iş; ерундовое слово boş söz
прил. 1. biz-biz; 2. məc. inadçı, inadcıl, tərs
несов. 1. dan. bax ерошить; 2. diş açmaq, kərtik açmaq (mıxda)
несов. dan. qızışmaq, hirslənmək, acıqlanmaq
ёрш I (1-ci mənada) söz. sif
м tar. yasovul (çar Rusiyasında: çar ordusunun kazak qoşun hissələrində kapitana bərabər rütbə)
tar. есаул söz. sif
союз əgər, hərgah, isə (-sa, -sə); если ты знаешь, скажи мне bilirsənsə, mənə söylə
мн. yessentuki (mədən suyu)
м dan. tebiyyatçı (təbiyyat elmləri mütəxəssisi və ya təbiyyat fakültəsi tələbəsi)
ж dan. təbiyyatçı qadın (qız)
1. нареч. təbii olaraq, təbii halda, adi qaydada; 2. вв. сл. təbii, şübhəsiz, söz yox, əlbəttə
ж мн. нет təbiilik, adilik
прил. 1. təbii; естественные богатства təbii sərvətlər; 2. təbiiyyat -i[-ı]; естественные науки təbiyyat elmləri; 3
ср мн. нет 1. mahiyyət, əsil, zat; 2. köhn. təbiət
м köhn. 1. təbiyyatçı, təbiyyatşünas; 2. təbiyyat müəllimi
ср мн. нет köhn. təbiyyat (fənn)
ср мн. нет təbiətşünaslıq, təbiət elmləri
м təbiətşünas, naturalist
ЕСТЬ I несов. 1. yemək; 2. kim. dağıtmaq, yandırmaq, aşındırmaq; кислота ест ткани turşu parçanı yandırır; 3