прич. mayalanmış, maya vurulmuş (xəmir və s.); turşuya qoyulmuş (kələm və s.)
ср мн. нет mayalama, mayalanma, maya vurma; turşuya qoy(ul)ma
несов. bax заквасить
несов. mayalanmaq, maya vurulmaq; turşuya qoyulmaq
сов. başını əymək, başı ilə razılıq işarəsi etmək
сов. bax забросать; ◊ шапками закидаем papaqla qovarıq; закидать грязью bax грязь; закидать камнями bax камень
ж atma, atılma
несов. bax закидать, закинуть
несов. 1. bax закинуться; 2. atılmaq, salınmaq, qaldırılmaq, dıkəldilmək; 3. aşırılmaq
сов. 1. atmaq, salmaq; 2. qaldırmaq, dikəltmək; закинуть голову başını qaldırmaq (dikəltmək); 3. aşırmaq; закинуть ногу на ногу ayağını ayağının üstün
сов. 1. qarılmaq; 2. kənara atılmaq, sarpmaq (at haqqında)
несов. bax закипеть
прич. qaynamış
сов. qaynamaq, qaynamağa başlamaq
ср мн. нет turşuma, gəlmə (xəmir)
несов. bax закиснуть
сов. 1. turşumaq (kələm və s.); acımaq, gəlmək (xəmir); 2. məc. darıxmaq, ruhdan düşmək, laqeyd olmaq
прич. turşumuş (kələm və s.), acımış, gəlmiş (xəmir)
ж kim. elementin oksidləşməsinin ən aşağı dərəcəsi
м köhn. 1. girov; 2. mərc; ◊ биться об заклад mərc gəlmək, mərcləşmək
ж 1. təməl qoyma (atma), özül qoyma (atma); 2. qoyma, qoyulma; 3. qoşulma, qoşma (atı); 4. girov; girov qoyma (qoyulma); 5
ж girov kağızı
1. закладка (1-ci mənada) söz. sif.; закладной камень özül daşı; 2. заклад (1-ci mənada) söz. sif.; закладная квитанция köhn
м köhn. girov qoyan
ж köhn. girov qoyan qadın (qız)
ср мн. нет 1. qoyma; 2. tıxama; 3. tutma, doldurma; 4. girov qoyma
несов. bax заложить
несов. 1. təməli qoyulmaq, özülü atılmaq; 2. qoyulmaq; 3. tutulmaq, doldurulmaq; 4. qoşulmaq (araba); 5
: на заклание köhn. 1. qurbanlıq; 2. məc. ölümə, fəlakətə
сов. 1. tilova gəlmək, tilova düşmək (balıq); 2. dimdikləmək, dimdikləyib öldürmək; ястреб заклевал цыплёнка qırğı cücəni dimdikləyib öldürdü; 3
прич. yapışdırılmış
ср yapışdırma, yapışdırılma
несов. bax заклеить
несов. 1. bax зактеиться; 2. yapışdırılmaq
сов. yapışdırmaq (deşikləri və s. örtmək) tutmaq
сов. yapışmaq
ж 1. yapışdırma, yapışdırılma; 2. yapışqan (kağızparçası. məlhəm və s.)
прич. 1. damğalanmış, damğa vurulmuş; damğalı; 2. məc. lənətlənmiş
сов. 1. damğalamaq, damğa vurmaq; 2. məc. ləkələmək, biabır etmək, rüsvay etmək; 3. məc. ifşa etmək, lənət oxumaq
сов. tex. pərçimləmək, pərçim vurmaq; qadaqlamaq
прич. 1. dimdiklənib öldürülmüş; 2. məc. incidilmiş, gözümçıxdıya salınmış
несов. bax заклевать
прич. tex. pərçimlənmiş, pərçim vurulmuş, qadaqlanmış
ж tex. 1. pərçimləmə, pərçimlənmə; qadaqlama, qadaqlanma; 2. pərçim, qadaq
tex. заклёпка söz. sif.; заклёпочные работы pərçimləmə (qadaqlama) işləri; заклёпочный молоток pərçim (qadaq) çəkici
м xüs. pərçimçi, qadaqçı
ср pərçimləmə, pərçim vurma, qadaqlama; pərçim vurulma, qadaqlanma; pərçim, qadaq
несов. bax заклепать
несов. pərçimlənmək, qadaqlanmaq
ср 1. ovsun, cadu, sehr; 2. ovsunlama, cadulama; 3. and, and vermə