ср мн. нет k. t. toxalama
несов. k. t. toxalamaq
мотыга söz. sif
м (мн. мотыльки) kəpənək, pərvanə
м 1. ağcaqanad sürfəsi; 2. bax кривошип
мн. (ед. мотыльковое ср) bot. kəpənəkçiçəklilər fəsiləsi
м (мн. мхи) bot. mamır; ◊ мохом обрасти (зарасти, покрыться) yaman (pis) kökə düşmək, düşgünləşmək
ж мн. нет 1. tüklülük; 2. xovluluq
прил. 1. tüklü, qıllı; 2. xovlu (parça)
прил. dan. ayağı tüklü, ayağı lələkli; мохноногие куры ayağı lələkli toyuqlar
м məh. bot. keçigöbələyi
прил. mamır -i[-ı]; mamırlı
прил. bot. mamırşəkilli, mamıraoxşar
м gəzmə, gəzinti, ayaqseyri; ◊ для моциона (моциону) cana gəlmək üçün, səhhət üçün, canı bərkimək üçün
ж мн. нет sidik
ж bax мочало
прич. xüs. liflərə ayrılmış
прил. lifli
несов. xüs. liflərə ayırmaq
ж lif, hamam lifi; ◊ жевать мочалку dan. çürükçülük eləmək, bir şeyi çeynəyib tökmək
ср lif (cavan cökə ağacından soyulub, həsir toxumaq üçün işlədilən alt qabıq) ◊ жевать мочало bax мочалка
прил. lifdən qayrılmış
ж мн. нет kim. sidik cövhəri
моча söz. sif. мочевой пузырь sidik kisəsi
ср işəmə
прил. tib. sidikqovan, sidikgətirən, işədən; мочегонные средства sidikqovan dərmanlar
ср мн. нет tib. bax диабет
ср мн. нет fiziol. işəmə
anat. мочеиспускание söz. sif. мочеиспускательный канал sidik kanalı (yolu)
ср мн. нет tib. bax мочеизнурение
ср мн. нет tib. köhn. bax уремия
ср мн. нет islatma, suya qoyma
прич. isladılmış, islanmış, suya qoyulmuş
ср bax мочение
ж мн. нет dan. мочь II söz. kiç.; ◊ моченьки нет (не стало) daha taqətim yoxdur, daha səbrim çatmır
ср мн. нет fiziol. sidik ifrazı, sidik ifraz etmə
fiziol. мочеотделение söz. sif. sidikçıxaran; мочеотделительный орган sidikçıxaran orqan
прил. anat. sidik-tənasül -i[-ı]; мочеполовые органы sidik-tənasül üzvləri
м anat. sidik axarı (sidiyi böyrəklərdən sidik kisəsinə aparan iki borucuq)
прил. bax моченный
ср k. t. kətan islatmaq üçün çuxur yer, çala
прил. xüs. islatma -i[-ı]; мочильная бочка islatma boçkası
несов. 1. islatmaq; 2. suya qoymaq, duzunu almaq
несов. 1. isladılmaq, suya qoyulmaq; 2. dan. işəmək
МОЧКА I ж мн. нет islatma, suya qoyma. МОЧКА II ж 1. anat. mərcək, sırğalıq (qulaqda); 2. bot. rişə; halqa (yəhərdə, qoşqu alətlərində)
прил. bot. saçaqlı, saçaq-saçaq
мочка II söz. sif
МОЧЬ I несов. 1. gücü çatmaq, bacarmaq, qadir olmaq, edə bilmək; я сделаю всё, что могу bacardığımı (əlimdən gələni) edərəm; 2
м fırıldaqçı, dolandırıcı, hiyləgər, adamaldadan, dələduz
ж fırıldaqçı (dolandırıcı, hiyləgər, adamaldadan, dələduz) qadın (qız)