прил. dan. oynanmış, köhnəlmiş, işlənmiş
несов. 1. (müxtəlif mənalarda) oynamaq; играть в футбол futbol oynamaq; дети играют в саду uşaqlar bağçada oynayırlar; играть на сцене səhnədə oynamaq
несов. 1. oynanılmaq 2. çalınmaq, çala bilmək; мне сегодня что-то не играется bu gün nədənsə oynamağa (çalmağa) həvəsim yoxdur
нареч. dan. oynaya-oynaya, asanlıqla; играючи решить трудную задачу, çətin məsələni asanlıqla həll etmək
прич. 1. oynayan, çalan; 2. köpüklənən; 3. parlayan, bərq vuran; 4. в знач. сущ. oyunçu, oynayan; играющие разделились на две партии oyunçular (oynaya
м 1. iqrek (latın əlifbasının 25-ci hərfi.); 2. riyaz. iqrek (“y” hərfi - iqrek ilə işarə olunan məchul kəmiyyət)
ИГРЕНЕВЫЙ, ИГРЕНИЙ прил. xüs. ağyallı və ağquyruqlu kürən (at)
м 1. köhn. oyunbaz, çalğıçı; 2. dan. oyunçu; ◊ (и) швец, и жнец, и в дуду игрец hər şey əlindən gəlir, hər işi bacarır, əlindən hər iş gəlir
ж мн. нет 1. oynaqlıq, şuxluq; 2. yüngüllük
прил. 1. oynaq, şux, şən; ədalı, işvəli; игривый котёнок oynaq pişik balası; 2. yüngül; 3. ikimənalı
прил. köpüklənən, fışıldayan; игристое вино köpüklənən şərab
ср köhn. məh. tamaşa, bayram oyunları
игра söz. sif. игровые песни oyun mahnıları
м 1. oyunçu, oynayan; 2. çalğıçı; 3. qumarbaz
ж oyun şeyləri
м dan. nadinc, dəcəl; oynaq, oynağan (uşaq və heyvanlar haqqında)
ж zool. uzunquyruq meymun (Amerikanın isti hissəsində yaşayan uzunquyruq meymun)
м 1. bax игрун; 2. bax игрунка
ж bax игрун
игрушка söz. kiç. və oxş.; ◊ как (словно) игрушечка bax игрушка (как игрушка)
м oyuncaq ustası, oyuncaq qayıran usta
игрушка söz. sif.; игрушечный магазин oyuncaq mağazası; игрушечное ружьё oyuncaq tüfəng
ж oyuncaq; ◊ быть игрушкой в чьих-либо руках birinin əlində oyuncaq olmaq; сделать своей игрушкой öz əlində oyuncaq (alət) etmək; как (словно) игрушка
многокр. dan. bax играть
ж zool. iquana (ağac kərtənkələsi)
м köhn. iqumen (kişi monastırının başçısı)
игумен söz. sif
ж köhn. iqumenya (qadın monastırının başçısı)
м нескл. bax гидальго
м 1. ideal, qayə (ən yüksək arzu, ən yüksək məqsəd), высокие идеалы yüksək ideallar; 2. ideal (ən gözəl nümunə, ən mükəmməl nümunə, ən yaxşı nümunə),
ж мн. нет ideallaşdır(ıl)ma, idealizə etmə (edilmə) (həqiqətdə olduğundan daha yaxşı təsvir etmə, göstərmə)
ср мн. нет bax идеализация
прич. ideallaşdırımış, idealizə olunmuş, idealizə edilmiş (bax идеатазация)
сов. и несов. ideallaşdırmaq, idealizə etmək (həqiqətdə olduğundan daha yaxşı təsvir etmək, göstərmək)
сов. и несов. ideallaşdırılmaq, idealizə olunmaq, idealizə edilmək (həqiqətdə olduğundan daha yaxşı təsvir edilmək, göstərilmək)
м мн. нет fəls. idealizm (bütün varlığın əsasını materiya deyil, ideya, ruh təşkil etdiyini, iddia edən mürtəce, materializmə zidd fəlsəfi cərəyan)
м 1. fəls. idealist (idealizm fəlsəfəsi tərəfdarı), 2. xəyalpərəst
нареч. 1. idealistcesinə, bir idealist kimi; 2. xəyalpərəstcəsinə
идеализм söz. sif.; идеалистическое мировоззрение idealist dünyagörüşü
ж мн. нет idealistlik
прил. 1. idealistik, idealizmlə dolu; 2. xəyalpərvər
ж idealist qadın (qız)
нареч. əla, ən gözəl, çox yaxşı; mükəmməl; olduqca, son dərəcə; он идеально играет в шахматы o, çox gözəl şahmat oynayır
ж мн. нет ideallıq; çox gözəllik, əlalıq, mükəmməllik
прил. 1. ideal; 2. çox yaxşı, çox gözəl, əla, mükəmməl; nümunəvi; идеальный работник çox yaxşı işçi
ж əhəmiyyətsiz, xırda ideya; məfkurəcik
ж мн. нет ideyalılıq
1. идея söz. sif.; идейная сторона вопроса məsələnin ideya cəhəti; 2. ideyalı, ideyasına sadiq, əqidəli; идейная литература ideyalı ədəbiyyat; 3
ж мн. нет eyniləşdirmə, eyniləşdirilmə