укладка söz. sif
м 1. qablaşdırıcı, düzücü (fəhlə); 2. yığan (at, odun və s.); 3. döşəyici, döşəyən (rels, parket və s
ж 1. qablaşdırıcı, düzücü fəhlə qadın; 2. (at, odun) yiğan qadın
несов. bax уложить
несов. 1. bax уложиться; 2. uzandırılmaq, yatırılmaq; 3. yerləşdirilmək, yığışdırılmaq; 4. döşənmək, düzülmək; yığılmaq (ot, odun və s
сов. dan. bax уложить
сов. dan. bax уложиться 1-ci və 2-ci mənalarda
прич. dan. yapışdırılmış (başdan-başa)
прил. gümüşcə (balığı) -i[-ı]
несов. dan. bax уклеить
несов. dan. 1. bax уклеиться; 2. yapışdırılmaq (başdan-başa)
сов. dan. yapışdırmaq (hər tərəfə, başdan-başa)
сов. dan. yapışdırılmaq (hər tərəfə, başdan-başa)
ж gümüşcə (balıq)
м 1. meyl; 2. eniş; 3. (siyasi) təmayül; правый уклон sağ təmayül; левый уклон sol təmayül; 4. məc. təmayül; школа с техническим уклоном texniki təmay
ср мн. нет 1. uzaqlaşma, kənara çıxma; уклонение от темы mövzudan uzaqlaşma (kənara çıxma); 2. boyun qaçırma, imtina etmə, qaçma; уклонение от обязанн
прич. meylləndirilmiş, yana çevrilmiş
м мн. нет (siyasi) təmayülçülük, təmayül siyasəti (bax уклон 3-cü mənada)
м (siyasi) təmayülçü (bax уклон 3-cü mənada)
прил. (siyasi) təmayülçü(lük) -i[-ı]
сов. meylləndirmək, yana əymək, yana çevirmək
сов. 1. yayınmaq, yana çəkilmək, özünü kənara çəkmək; 2. burulmaq; дорога уклонилась вправо yol sağ tərəfə buruldu; 3
прил. eniş göstərən; уклонные знаки на железнодорожных путях dəmir yolunda eniş göstərən işarələr
м mailliyi göstərən (dəmir və şose yollarında eniş-yoxuşu göstərən nişan)
нареч. qeyri-müəyyən; уклончиво отвечать qeyri-müəyyən cavab vermək
ж мн. нет 1. qeyri-müəyyənlik, qeyrı-səmimilik, ikimənalılıq; 2. köhn. yumşaqlıq, mülayimlik (xasiyyətdə)
прил. qeyri-müəyyən, qeyri-səmimi, ikimənalı; уклончивый ответ qeyri-müəyyən cavab
несов. bax уклонить
несов. 1. bax уклониться; 2. yana əyilmək, yana çevrilmək
ж avar yeri (qayıqda)
ж мн. нет tex. döyülüb uzadılmaq hesabına nazikləş(diril)mə
сов. dap. axsaya-axsaya getmək
прич. dan. öldürülmüş
сов. dan. öldürmək
м batırma, batırılma, sancma; укол иголкой iynəni batırma; 2. tib. iynə, iynə vurma; сделать больному укол xəstəyə iynə vurmaq; 3
несов. dan. bax уколотить
несов. dan. 1. tapdalanmaq, döyəclənmək, döyəclənib bərkidilmək; 2. vurulmaq (mıx, paya və s.)
сов. dan. 1. tapdalamaq, döyəcləmək, döyəcləyib bərkitmək; 2. vurmaq (mıx, paya və s.)
прич. 1. batırılmış, soxulmuş; 2. sancılmış, taxılmış
сов. 1. batırmaq, soxmaq; уколоть руку булавкой əlinə sancaq batırmaq; 2. məc. sancmaq, acılamaq, təhqir etmək, toxunmaq; уколоть самолюбие (чьё-н
сов. (öz bədənmə) batırmaq, sancmaq, soxmaq
ср мн. нет komplektləşdiyimə, tamamla(n)ma
прич. 1. komplektləşdirilmiş, tamamlanmış; 2. tamam, bütün
сов. komplektləşdirmək, tamamlamaq
сов. komplektləşmək, tamamlanmaq
несов. bax укомплектовать
несов. 1. bax укомплектоваться; 2. komplektləşdirilmək, tamamlan(dırıl)maq
сов. dan. tıxamaq, yaxşı-yaxşı kəpitkələmək
несов. bax уконопатить
м danlaq, məzəmmət, tənə; qaxınc; ◊ не в уг ор (будь) сказано кому xətrinə dəyməsin; ставить в укор кому, что qınamaq, başına qaxmaq