м xüs. darayıcı, ...darayan fəhlə
ж xüs. ...darayan qadın (qız)
ср мн. нет 1. darama, daranma; 2. gicişmə, qaşıma, qaşınma
несов. 1. qaşımaq; 2. daramaq; ◊ чесать затылок (в затылке) fikrə getmək; boynunun ardını qaşımaq; чесать зубы çərənçilik etmək, boşboğazlıq etmək; че
несов. 1. daranmaq; 2. qaşınmaq; 3. gicişmək; ◊ руки чешутся у кого 1) vuruşmaq istəyir; 2) iş görmək istəyir; язык чешется у кого dili dinc durmur
м мн. нет sarımsaq
прил. sarımsaq -i[-ı]
ж məh. bir baş sarımsaq
м bot. sarımsaqotu
ж 1. sarımsaq həvəngi; 2. zool. sarımsaq qurbağası (sarımsaq qoxan qurbağa)
ж мн. нет 1. dan. gicişmə, qaşınma; 2. tib. qotur
прил. 1. qoturluq -i[-ı], чесоточный клещ qoturluq genəsi; 2. qoturlara məxsus; чесоточная палата qoturlara məxsus palata (Xəstəxanada); 3
несов. təbrik etmək, təntənə ilə təbrik etmək, ...şərəfinə bayram düzəltmək, alqışlamaq
несов. təbrik edilmək, təntənə ilə təbrik olunmaq, ...şərəfinə bayram düzəldilmək, alqışlanmaq
несов. dan. söymək, abrını tökmək, bihörmət etmək
нареч. namusla, şərəflə, vicdanla; düz, doğru
прил. köhn. 1. möhtərəm, hörmətli; 2. (dini) təmiz, müqəddəs, pak
ж мн. нет düzlük, təmizlik, doğruluq, vicdanlılıq, namuskarlıq; namus, vicdan, sədaqət, səmimiyyət
прил. düz, təmiz, doğru; vicdanlı, namuslu, sədaqətli, səmimi; ◊ держаться на честном слове əmanətə bənd olmaq; честное слово! vicdan haqqı!
м (мн. честолюбцы) şöhrətpərəst (adam)
прил. şöhrətpərəst; şöhrətpərəstlik -i[-ı]; честолюбивый человек şöhrətpərəst adam
ср мн. нет şöhrətpərəstlik
ЧЕСТЬ I ж 1. namus, vicdan, şərəf, heysiyyət; 2. ismət, bəkarət; 3. hörmət, izzət, ehtiram; ◊ в честь (кого-чего)
ж мн. нет çesunça (sarımtıl rəngli sıx ipək parça)
прил. çesunça, çesunçadan (tikilmiş); чесучовый костюм çesunça kostyum
ЧЕТА́ ж 1. cüt, qoşa; 2. ər-arvad, nişanlılar; ◊ не чета (кому-чему) dan. ...tay deyil, bab deyil, ayaqlaşa bilməz
м cümə axşamı, pəncşənbə
прил. cümə axşamı -i[-ı]
ед. нет : на четвереньки (стать) iki əli və iki ayağı üstə (durmaq); на четвереньках (стоять, ходить, ползать) iki əli və iki ayağı üstündə (durmaq, d
м 1. dördlük, dörd vahiddən ibarət olan ölçü və ya şey (məs. dördpudluq bir qab və s.) 2. dördatlı qoşqu
прил. məh. dördlük; четвериковый куль dördpudluq kisə
прил. dan. dörd dəfə böyük, dörd qat artıq
ж dan. 1. bax четвёрка 4-cü mənada; 2. dörd əkiz
числ. 1. dörd; четверо детей dörd uşaq; 2. dörd nəfər; их было четверо onlar dörd nəfər idilər
köhn. bax четырёхдневный
м dördüncü sinif şagirdi
ж dördüncü sinif şagirdi (qız)
м dördüncü kurs tələbəsi
ж dördüncü kurs tələbəsi
прил. 1. dördayaqlı; 2. в знач. сущ. четвероногие мн. (ед. четвероногое ср) zool. dördayaqlılar, dördayaqlı heyvanlar
прил. 1. dördəlli, dördqollu; 2. в знач. сущ. четверорукие мн. (ед. четверорукое ср) zool. meymunlar
ср ədəb. rübai
ср anat. dördtəpəli cisim (beynin böyükyarımkürəcikləri altında dörd təpəcik)
прил. uzaq qohum
прил. dörd şəkildə olan; dörd yolla mümkün olan
м köhn. beş şahı, iyirmi beş qəpik
прил. beşşahılıq, iyirmi beş qəpiklik
ж 1. köhn. bax четверть 1-ci mənada, 2. uzununa dörd yerə kəsilmiş şalbanın hər bir hissəsi
ж 1. dörddə-bir; 2. (hissə) dörddə bir litr həcmində araq (şərab) şüşəsi