ж bax электросистема
прил. müəmmalı, anlaşılmaz
ж мн. нет müəmmalılıq, anlaşılmazlıq
bax энигматический
ж dilç. enklitika (öz vurğusunu itirmiş və vurğusu olan sözdən sonra gəlib, vurğu cəhətdən onunla bir tam təşkil edən söz, məs
прил. dilç. enklitik
прил. 1. bir, hər bir, hər hansı bir, istənilən (düsturlarda latınca “N, n” hərfi ilə işarə olunur); энное число bir eded, hər hansı bir ədəd; 2
прил. en -u[-ü], filan (məxfi saxlanmalı olan adın əvəzində deyilən şərti söz; latınca N hərfinin adından), энский полк (завод) en alayı (zavodu)
м tib. enterit (nazik bağırsaqların iltihabı)
м entomoloq (entomologiya mütəxəssisi)
ж мн. нет entomologiya (zoologiyanın həşərat (böcəklər) bəhsi)
прил. entomologiya -i[-ı], entomoloji
м мн. нет şövq, ruh yüksəkliyi, həyəcan, vəcd, coşğunluq
м entuziast (bütün qüvvəsilə, böyük şövq və həvəslə işləyən adam)
прил. köhn. vəcdlə, ruh yüksəkliyi ilə dolu
ж entuziast qadın (qız)
м мн. нет tib. ensefalit (beyinin iltihabı)
ж ensiklika (Roma papasının siyasət, din, əxlaq və s. məsələlərinə aid bütün katoliklərə müraciəti)
м мн. нет ensiklopedizm (elmin müxtəlif sahələrində məlumatı olma, hərtərəfli təhsil, təlimat)
прил. 1. ensiklopediya -i[-ı]; энциклопедический словарь ensiklopediya lüğəti, qamus; 2. məc. ensiklopedik, hərtərəfli; у него энциклопедические позна
ж ensiklopediklik
прил. ensiklopedik
ж ensiklopediya (biliyin bütün və yaxud ayrı-ayrı sahələrinə dair sistemə salınmış məlumat kitabı, qamus); Азербайджанская Советская Энциклопедия tar
м ensiklopedist (1. hərtərəfli məlumatı olan adam; 2. tar. XVIII əsrin axırlarında Fransada nəşr edilən “Ensiklopediya ” ətrafında toplaşmış qabaqcıl
прил. geol. eozoy -i[-ı]; эозойская эра eozoy erası (paleozoy erasından qabaqkı geoloji era)
м arxeol. eolit (1. daş dövrünün ən qədim mərhələsi; 2. bu dövrə aid ibtidai daş alət)
прил. arxeol. eolit -i[-ı], eolit dövrünə aid olan
прил. geol. eol; külək fəaliyyəti nəticəsində əmələ gələn; эоловые отложения eol çöküntüləri; ◊ эолова арфа eol arfası (damardan simlər çəkilmiş taxta
м rüsvayçılıq, biabırçılıq
сов. и несов. heyrətə salmaq, təəccübləndirmək, çıxılmaz vəziyyətə salmaq (öz rüsvayçı hərəkəti ilə)
несов. heyrətə salınmaq, təəccübləndirilmək, çıxılmaz vəziyyətə salınmaq
ж dilç. epenteza (sözün ortasına səs daxil edilməsi)
прил. dilç. epentetik; эпентетический звук epentetik səs (məc. любить, люблю və s.)
м epiqon, təqlidçi (özünün müstəqil yaradıcılıq siması olmayıb, hər hansı bir bədii, ədəbi, elmi və başqa cərəyanı təqlid edən adam)
прил. epiqon -i[-ı]
ср мн. нет epiqonluq, təqlidçilik
ж 1. epiqram (qədim yunanlarda: qəbir daşında, ictimai binalarda və s. yadigarlıq yazı); 2. həcv
м həcvyazan, həcvçi
прил. 1. həçv -i[-ı]; эпиграмматический стиль həcv üslubu; 2. məc. acı, istehzalı
м epiqraf (1. qədim yunanlarda: kitabə, qəbir daşları üzərində yazı, 2. bir əsərin başında və ya onun ayrı-ayrı fəsillərinin başında yazılan qısaca mə
ж epiqrafika (qədim kitabələri tədqiq etməklə məşğul olan yardımçı tarix elmi)
м epiqrafçı (epiqrafika mütəxəssisi)
прил. epiqraf(ika) -i[-ı]
м tib. epidemioloq (epidemiologiya mütəxəssisi)
прил. epidemiologiya -i[-ı], epidemioloji; эпидемиологическая лаборатория epidemiologiya laboratoriyası
ж tib. epidemiologiya (yoluxucu xəstəliklərin törəyib yayılmasından və onların qarşısını alma üsullarından bəhs edən elm)
прил. yoluxma, yoluxucu; эпидемические болезни yoluxma (yoluxucu) xəstəliklər
ж epidemiya (hər hansı bir yoluxucu xəstəliyin geniş yayılması)
ж мн. нет epiderma (1. anat. heyvan dərisinin üst qatı; 2. bot. bəzi bitkilərin örtük toxuması)
м мн. нет bax эпидерма