ж мн. нет mətb. səhifələmə, səhifələrimə, bağlanma
несов. bax заверстать
ж 1. bükmə, sarıma; 2. bələmə; 3. sarğı; 4. dolaq
прил. bükücü, sarıyıcı; заверточная машина bükücü (sarıyıcı) maşın
ср мн. нет 1. bükmə, sarıma; 2. bələmə; 3. burma, burub bərkitmə; bağlama, bağlanma; 4. qatlanma, bükülmə
несов. bax завернуть
несов. bax завернуться
прил. dan. 1. qatı, qəddar; 2. aludə, mübtəla, düşgün; 3. həris
ср 1. hörmə; 2. burma, burdurma (saçı)
несов. bax завить
несов. 1. bax завиться; 2. hörülmək
ж 1. hörmə, hörülmə; 2. burma, burdurma; 3. buruq saç, burdurulmuş saç, zavivka
сов. dan. uzaqdan görmək
: ◊ завидки берут dan. paxıllığı tutur, gözü götürmür
сов. uzaqdan görünmək
в знач. сказ. paxıllıq edir, paxıllığı tutur; qibtə edir; завидно глядеть на него adam ona baxanda paxıllığı tutur (qibtə edir)
прил. həsəd oyadan, qibtə oyadan
несов. qibtə etmək, paxıllıq etmək, həsəd etmək (aparmaq)
прич. dan. paxıl
сов. zingildəmək, zingildəməyə başlamaq
сов. bax визировать I
сов. bulamaq, oynatmaq; собака завиляла хвостом it quyruğunu buladı
сов. vintləmək, burmaq, burub bərkitmək
сов. vintlənmək, burulmaq, burulub bərkimək
прич. burulmuş, vintlənmiş, burulub bərkidilmiş
ср мн. нет vintləmə, burma, burub bərkitmə
несов. bax завинтить
несов. bax завинтиться
прил. köhn. dan. yalan, uydurma; boş, cəfəng (fikir, ideya və s.)
несов. bax завраться
ж məh. dan. tufan, boran, çovğun
ж zool. bağ torağayı (quş)
несов. av. dayanmaq (havada)
несов. (müxtəlif mənalarda) asılı olmaq
ж мн. нет asılılıq, asılı olma; tabelik
прил. asılı, asılı olan; tabe (olan)
нареч. paxıllıqla, həsədlə
ж мн. нет paxıllıq, həsəd
прил. paxıl
м paxıl; paxıl adam
ж paxıl qadın (qız)
ж мн. нет paxıllıq, həsəd; qibtə
прил. dan. bax завитый
м 1. buruq, burum, qıvrım (saçda, yazıda, naxışda və s.); 2. bot. qıvrım; 3. geol. sarğı
ж bax завиток 1-ci mənada
прич. 1. hörülmüş; 2. burulmuş, buruq; завитые волосы burulmuş (buruq) saç
сов. 1. hörmək; 2. burmaq, burdurmaq (saçı); ◊ завить горе верёвочкой daha qəm etməmək, dərd çəkməmək
сов. 1. burulmaq, qıvrılmaq: 2. (öz) saçını burdurmaq
ср tex. burulma, burulğanlaşma (hərəkət edən cismin ətrafında əmələ gələn su və ya hava burulğanı)
сов. yel kimi (tez, cəld) fırladıb qaldırmaq