ж bax ватер II
ВАТЕРНЫЙ I bax ватерклозетный. ВАТЕРНЫЙ II ватер II söz. sif
ж tex. vaterpas, taraz (səthin üfüqi vəziyyətini yoxlamaq üçün cihaz)
м idm. vaterpolçu (vaterpolo idmançısı)
ж vaterpolçu qadın (qız)
ср idm. vaterpolo (suda top oyunu, su polosu)
ж vaterçi (vater maşınında işləyən fəhlə)
ж vaterçi qadın (qız)
ж мн. нет vatin (istilik verən parça)
1. ватин söz. sif.; ватиновая подкладка vatin astar; 2. vatinli
ж вата söz. kiç
ж bax ватманский
: ватманская бумага vatman kağızı
pambıqlı gödəkcə, sırıqlı
вата söz. sif.; pambıqlı; ватное одеяло pambıqlı yorğan
прил. valşəkilli, lüləşəkilli
bax ватный
ватрушка söz. sif
ж vatruşka (üzərinə süzmə, mürəbbə və s. yaxılmış qalın qoğal)
ж fiz. vatt (elektrik və ya mexaniki güc ölçü vahidi)
ж fiz. vatt-saniyə (bir vatt gücündə olan elektrik cərəyanının bir saniyədə hasil etdiyi enerji)
ж fiz. vatt-saat (3600 vatt-saniyəyə bərabər olan elektrik enerjisi vahidi)
ж fiz. vattmetr (elektrik dövrə sinin müəyyən hissəsində sərf edilən gücü ölçmək üçün aparat)
ватт söz. sif
bax вафельщик
ж vafli qəlibi
вафля söz. sif
ж vafliçi (vafliqayıran, vaflisatan)
ж vafliçi qadın (qız)
ж vafli (üzərində dama-dama naxışları olan nazik peçenye)
ж köhn., dan. 1. biçimsiz, yöndəmsiz, kobud, tərbiyəsiz; 2. tənbəl, pinti
ж vaxmistr (çar ordusunda: kiçik süvari zabiti)
ж 1. növbə; 2. növbə çəkən dəstə
1. вахта söz. sif.; 2. в знач. сущ. м qarovul, növbətçi; ◊ вахтенный журнал gəmi jurnalı
ж (мн. вахтеры) keşikçi, qarovul
вахтер söz. sif
мест. 1. sizin(ki); ваш отец sizin atanız; 2. в знач. сущ. ваши мн. sizinkilər, qohumlarınız; ◊ ваш брат bax брат; воля ваша bax воля; по-вашему 1) si
ж xüs. vaşgerd (dənəvər və ya lilli filizləri, xüsusən qızıllı qumu yumaq üçün qurğu, aparat)
ср мн. нет heykəltəraşlıq
м köhn. heykəltəraş
несов. heykəl qayırmaq, heykəl tökmək
несов. bax вбежать
сов. yüyürüb girmək, qaçıb girmək, içəri qaçmaq
ср bax вбивка
несов. bax вбить
несов. 1. çaxılmaq, çalınmaq, qaxılmaq; 2. vurulmaq
ж çaxma, qaxma, çalma; çaxılma, qaxılma, çalınma
несов. bax вобрать
несов. bax вобраться
прич. 1. çaxılmış, qaxılmış, çalınmış (mıx); 2. vurulmuş