сов. 1. od tutmaq, alovlanmaq, alışıb yanmaq; alışmaq; 2. məc. qızışmaq, başlanmaq (müharibə, mübahisə)
сов. köhn. 1. guruldamaq; 2. məc. səs salmaq, gurultu salmaq
несов. bax воздать
несов. bax воздаться
прич. əvəzi verilmiş
сов. vermək, əvəzini vermək, haqqını vermək; воздать должное haqq vermək, haqq qazandırmaq
сов. verilmək, əvəzi verilmək, haqqı verilmək
ср köhn. əvəz (mükafat, ya da cəza)
несов. bax воздвигнуть
несов. bax воздвигнуться
сов. tikmək, qurmaq, ucaltmaq, dikəltmək
сов. tikilmək, ucaldılmaq, dilcəldilmək
ср 1. tikmə, qurma, ucaltma, qaldırma; 2. tikilmə, qurulma, qaldırılma
несов. bax воздеть
ср təsir
несов. təsir etmək
сов. becərmək
ср becərmə, becərilmə
несов. bax возделать
несов. becərilmək
м səs verməyən, bitərəf qalan, iştirak etməmiş (səsvermədə)
ср мн. нет özünü saxlama, çəkinmə; nəfsini saxlama; pəhriz
ж мн. нет 1. təmkinlilik, ağırlıq, toxtaqlıq; 2. qənaətkarlıq, pəhrizkarlıq
прил. 1. təmkinli, ağır, toxtaq; 2. nəfsini saxlayan, özünü saxlayan, özünü gözləyən, çəkinən; qənaətkar, pəhrizkar
сов. köhn. saxlamaq, çəkindirmək; qoymamaq
сов. 1. özünü saxlamaq, nəfsini saxlamaq, çəkinmək; 2. vaz keçmək, imtina etmək; 3. səs verməmək, bitərəf qalmaq (səsvermədə)
несов. bax воздержать
несов. bax воздержаться
köhn. bax воздержанность
köhn. bax воздержанный
сов. : воздеть руки köhn. əllərini göyə qaldırmaq
сов. köhn. bax вздохнуть
м мн. нет hava; ◊ парить в воздухе havada süzmək; питаться воздухом zar. hava ilə dolanmaq; на вольном воздухе 1) açıq havada, bayırda; 2) şəhərdən kə
mürəkkəb sözlərin “hava” mənasında olan birinci tərkib hissəsi; məs.: воздухоочиститель (havanı təmizləyən)
ж tex. havaverən maşın
прил. tex. havaverən; воздуходувные машины havaverən maşınlar
ср hava müalicəsi, hava ilə müalicə
м havaölçən
прил. havaverən; воздухонагнетательный насос havaverən nasos
м havaqızdıran (aparat)
воздухонагреватель söz. sif
прил. havasoyudan; воздухоохладительный аппарат havasoyudan aparat
м havasoyuducu, havasoyudan (aparat)
ж havatəmizləyən (aparat)
прил. havatəmizləyən; воздухоочистительное устройство havatəmizləyən qurğu
ср мн. нет 1. uçma, uçuş; 2. təyyarəçilik, təyyarəçilik elmi
м uçucu, təyyarəçi
ж uçucu, təyyarəçi qadın (qız)
прил. uçuculuq (təyyarəçilik) -i[-ı]; воздухоплавательная школа uçuculuq (təyyarəçilik) məktəbi
м hava qızdırıcısı, havaqızdıran cihaz