ж sakin qadın (qız)
ср мн. нет bir yerdə yaşama, sakin olma; место постоянного жительства daimi yaşayış yeri; ◊ вид на жительство köhn
несов. köhn. yaşamaq, sakin olmaq
ср 1. dini rəvayət, qissə; 2. köhn. tərcümeyi-hal; 3. köhn. həyat, yaşayış
житие (1-ci mənada) söz. sif
ж 1. köhn. taxıl anbarı; 2. məc. taxıl mənbəyi; taxılı bol olan diyar (vilayət və s.)
жито söz. sif
u bot. daraqotu
ср мн. нет məh. taxıl
несов. 1. (müxtəlif mənalarda) yaşamaq; он жил 50 лет o, 50 il yaşadı; память о нём долго будет жить в наших сердцах onun xatirəsi uzun müddət qəlbimi
ср мн. нет dan. 1. həyat; 2. yaşayış, dolanacaq, güzəran; 3. yaşama; ◊ житьё-бытьё bax житьё; нет житья кому от кого göz verib işıq vermir
ср мн. нет (pis) dolanacaq, güzəran
несов. безл. dan. yaşamaq, ömür sürmək, gün keçirmək; нам живётся хорошо biz yaxşı yaşayırıq; ему не живётся на одном месте o, bir yerdə yaşaya bilmir
м dan. simic, xəsis (adam)
несов. qıymaq (gözlərini)
несов. gözlərini qıymaq
ед. нет gözübağlıca (oyun)
мн. (ед. жмых м) k. t. cecə (yağlı bitkilərin yağı çıxarıldıqdan sonra qalan qalıqları)
жмых söz. sif.; cecədən hazırlanmış
ж xüs. cecədoğrayan maşın
ж k. t. taxılbiçən maşın
м biçinçi
ж məh. biçinçi qadın (qız)
ср məh. bax жнивьё
ср k. t. 1. kövşənlik (biçilmiş əkin yeri); 2. kövşən (biçindən sonra zəmidə qalmış küləş); 3. biçin vaxtı
ср мн. нет məh. 1. kövşən; 2. biçin vaxtı
ж bax жнец
м idm. jokey, sürücü, minici (cıdırda at sürən)
ж jokeyka, jokey papağı
жокей söz. sif.; жокейский костюм jokey paltarı
м bax жёлоб
ж bax жёлудь
м xüs. 1. məngənə, sıxac; 2. cecə, puçal; 3. məc. simic, xəsis
м jonqlyor (1. sirkdə məharətlə əldə şey oynadan artist; 2. hoqqabaz, oyunbaz)
жонглёр söz. sif
ср мн. нет 1. jonqlyorluq; 2. hoqqabazlıq, oyunbazlıq
ср мн. нет jonqlyorluq etmə
несов. 1. jonqlyorluq etmək (məharətlə əldə şey oynatmaq); 2. hoqqabazlıq etmək, oyunbazlıq etmək, oynamaq; 3
м məh. balığın tilovu vurması
м bax жёрнов
м dan. bic, kələkbaz, fırıldaqçı
несов. dan. (acgözlüklə) yemək; aşırmaq, tıxmaq
м 1. püşk, çöp, qürə (qurra); бросать жребий püşk atmaq, çöp atmaq; 2. məc. köhn. tale, bəxt, qismət, nəsib; ◊ жребий брошен püşk atılmışdır (qərar qə
м 1. tar. kahin (bütpərəstlərdə); 2. məc. xadim; жрецы науки и искусства elm və incəsənət xadimləri
жрец (1-ci mənada) söz. sif
ср мн. нет 1. kahinlik; 2. собир. kahinlər
ж kahinə
ж zool. haf
ЖУЖЖАЛЬЦА, ЖУЖЖАЛЬЦЫ ед. нет zool. dal qanadcıqlar (milçək, malçibini və başqa ikiqanadlı həşəratlarda)