ж мн. нет darçın
прил. darçını, qəhvəyi, mixəyi, xurmayı (rəng)
корица söz. sif.; коричное дерево darçın ağacı
ж 1. kök; хинная корка kinə (ağaçı) kökü; 2. qabıq; апельсиновая корка portağal qabığı; 3. köz, qartmaq; на ране образовалась корка yara köz bağlayıb;
прил. qabıqaoxşar
корка söz. sif
м (мн. кормы и корма) 1. yem; дать лошадям корму atlara yem vermək; силосование кормов yemlərin siloslanması; 2
ж dəniz. gəminin dal tərəfi
м yemverən, yemləyici (sovxoz və kolxozlarda heyvanlara yem verən işçi)
ж dan. 1. yemlə(n)mə, yem ve(ril)mə; кормёжка лошадей atların yemlənməsi; 2. yem
кормёжка söz. sif.; кормёжное время yemvermə (yemləmə) vaxtı
м ailə başçısı, ailəni dolandıran
ж 1. dayə; 2. ailə başçısı olan qadın, ailəni dolandıran qadın
ср köhn. dəniz. sükan (gəmidə); ◊ стоять у кормила правления başçılıq etmək, idarə etmək
м k. t. yemverən, yemləyici (heyvan və quşları yemləyən adam)
ж yemverən qadın (qız)
м yemləyən, yemverən, bəsləyən
несов. 1. yemləmək, bəsləmək (heyvanı); 2. yedirmək, yemək vermək; кормить больного xəstəni yedirmək; 3
несов. 1. yemək; 2. yemlənmək; 3. məc. dolanmaq, yaşamaq; кормиться своим трудом öz zəhməti ilə yaşamaq; 4
ср 1. yemlə(n)mə, yem ver(il)mə, bəslə(n)ma; 2. yedir(il)mə, yemək ver(il)mə, əmizdir(il)mə; 3. tar. qədim Rusiyada: boyarlarının idarə etdikləri yeri
прич. yemlənmiş, bəslənmiş, yedirilib-içirilmiş
м tar. qədim Rusiyada: öz xeyrinə vergi yığmaq hüququna malik olan boyar
прил. dan. bəslənmiş; kök, yağlı
КОРМОВОЙ I корм söz. sif.; кормовые растения yem bitkiləri; кормовая база yem mənbəyi, yem ehtiyatı, yem bazası; кормовая единица yem vahidi
ср мн. нет k. t. yemçilik, yem istehsalı; бригада по кормодобыванию yemçilik briqadası
м k. t. yempörtən maşın
ж k. t. yem mətbəxi (mal-qara üçün yem hazırlanan yer)
ж k. t. yemxana (yem hazırlanan xüsusi bina)
прил. k. t. yemhazırlayan; кормоприготовительная машина yemhazırlayan maşın
ср мн. нет k. t. yemhazırlama, yem hazırlanması
прил. k. t. yem istehsal edən
ср мн. нет k. t. yem istehsalı
ж yemdoğrayan maşın
ж 1. k. t. yem təknəsi, yem qutusu, axur; 2. məc. gəlir mənbəyi, varlanma mənbəyi (mənfi mənada)
м 1. köhn. sükançı; 2. məc. tənt. rəhbər, ilhamçı
м 1. köhn. sükançı; 2. xüs. balıqçı arteli başçısı (balıq vətəgələrində)
несов. çox qısa kəsmək, əyri-üyrü kəsmək; kələ-kötür etmək, kəsib korlamaq
прил. bot. kökşəkilli, kökəoxşar; корневидный плод kökşəkilli meyvə
ср bot. 1. kökümsov; 2. ana kök; 3. kök (torpağın üzünə çıxmış kök)
bot. корневище söz. sif.; корневищевые растения kökümsov gövdəli bitkilər
bax корневищевый
корень (1-ci mənada) söz. sif
мн. meyvəköklülər
ж zool. kökayaqlı (bədənindəki çıxıntıların köməyilə hərəkət edən ən sadə birhüceyrəli heyvan)
прил. bot. meyvəköklü; корнеплодные растения meyvəköklü bitkilər
мн. k. t. meyvəköklülər (çuğundur, yerkökü və s.)
КОРНЕР I м idm. korner (futbol oyununda: cərimə vuruşu). КОРНЕР II м korner (birjalarda qiyməti qaldırmaq məqsədilə mal və ya qiymətli kağızların alın
ж k. t. kökdoğrayan (maşın)
м köhn. 1. etimoloji lüğət; 2. etimoloq (sözlərin mənşəyini tədqiq etməklə məşğul olan şəxs)
ср мн. нет köhn. etimologiya (sözlərin mənşəyi haqqında elm)