сов. şadlandırmaq, sevindirmək, fərəhləndirmək
сов. şadlanmaq, sevinmək, fərəhlənmək
ОБРАЗ I м (мн. образы) 1. surət, sima, şəkil, потерять человеческий образ insan surətini (simasını) itirmək; 2
м (мн. образцы) 1. nümunə, örnək; 2. model, növ, forma, çeşid; новейшие образцы ən yeni mal növləri (nümunələri)
ж dan. idbar, bədheybət, eybəcər (adam)
нареч. bədii (surətdə), canlı (surətdə), gözəl, təşbihlərlə; образно говорить təşbihlərlə danışmaq
ж мн. нет 1. bədiilik, gözəllik; canlılıq, əyanilik; образность речи nitqin bədiiliyi; 2. canlılıq, əyanilik
mürəkkəb sözlərin “...şəkilli” mənasında olan ikinci tərkib hissəsi; məs.: зонтикообразный çətirşəkilli, шарообразный şarşəkilli, kürəşəkilli
прил. 1. bədii, gözəl; образные выражения bədii ifadələr; 2. canlı, əyani
ОБРАЗОВАНИЕ I ср 1. мн. нет təşkil etmə, düzəltmə, yaratma, törətmə; təşkil edilmə, düzəldilmə, yaradılma, törədilmə; təşkil; образование избирательны
ж мн. нет təhsillilik, elmlilik, mədənilik
ОБРАЗОВАННЫЙ I прил. 1. təhsilli, təhsil almış, təhsil görmüş, elmli, oxumuş, yüksək mədəniyyətli, ziyalı; образованный человек təhsilli (elmli, oxumu
ОБРАЗОВАТЕЛЬ I м təşkilatçı, yaradıcı, yaradan. ОБРАЗОВАТЕЛЬ II м köhn. maarifçi, maarifləndirən
ОБРАЗОВАТЕЛЬНЫЙ I прил. maarifə (təhsilə, biliyə) yardım edən, biliyi (inkişafı, görüş dairəsini) artıran, maarifləndirici; образовательные экскурсии
ОБРАЗОВАТЬ I несов. təşkil etmək, əmələ gətirmək, düzəltmək, yaratmaq, törətmək; образовать комиссию komissiya təşkil etmək (yaratmaq)
сов. и несов. 1. əmələ gəlmək, törəmək, yaranmaq; 2. düzəlmək; не беспокойтесь, все образуется narahat olmayın, hər şey düzələr
ОБРАЗОВЫВАТЬ I несов. bax образовать I. ОБРАЗОВЫВАТЬ II несов. bax образовать II
несов. 1. bax образоваться; 2. təşkil edilmək, düzəldilmək, yaradılmaq
ж образ II söz. kiç
сов. ağıllandırmaq, başına ağıl qoymaq
сов. ağıllanmaq, ağıla gəlmək
несов. bax образумить
несов. bax образумиться
прич. təşkil edən, əmələ gətirən, düzəldən, yaradan, törədən
нареч. nümunəvi surətdə, nümunəvi; образцово провести сев səpini nümunəvi surətdə keçirmək
прил. 1. nümunəvi, örnək; образцовое хозяйство nümunəvi təsərrüfat; 2. nümunə, nümunəlik; образцовые листы бумаги nümunəlik kağız vərəqələri
м nümunə, nümunəcik
çərçivəyə salmaq, çərçivələmək
ср 1. çərçivəyə salma, çərçivələmə; 2. çərçivəyə salınma, çərçivələnmə; 3. çərçivə, haşiyə
1. прич. çərçivəyə salınmış, çərçivələnmiş; haşiyələnmiş; 2. прил. çərçivəli, haşiyəli
несов. 1. bax обрамить; 2. haşiyələmək, dairəyə almaq, dövrələmək
ср мн. нет 1. örtülmə; 2. örtmə, basma
несов. bax обрасти
сов. 1. örtmək, basmaq; обрасти травой ot basmaq; обрасти бородой saqqal basmaq; 2. məc. yaranmaq, düzəlmək, meydana gəlmək; города обросли поселками
м k. t. üzsüz süd
ж мн. нет 1. dönmə, qayıtma, dönmə qabiliyyəti; ilk vəziyyətinə qayıtma qabiliyyəti; обратимость химических реакций kimyəvi reaksiyaların ilk vəziyyət
прил. 1. dönən, dönmə qabiliyyətinə malik olan, ilk vəziyyətinə qayıtmaq qabiliyyətinə malik olan; 2
сов. 1. döndərmək, çevirmək, yönəltmək; обратить глаза на сцену gözlərini səhnəyə çevirmək; обратить орудия на неприятеля topların ağzını düşmənə yönə
сов. 1. dönmək, çevrilmək; обратиться в пар buxara dönmək (çevrilmək); обратиться лицом к свету üzünü işığa döndərmək (çevirmək); 2
нареч. 1. geri, geriyə; взять обратно geriyə almaq; 2. dan. əksinə, bərəks, tərsinə; действовать обратно əksinə təsir etmək; ◊ обратно пропорциональны
прил. 1. geri(yə); на обратном пути geriyə qayıdanda, qayıdan baş; с обратным поездом qayıdan qatarla; 2
ж мн. нет tədavül, tədavül (dövriyyə) qabiliyyəti
несов. bax обратить
несов. 1. bax обратиться; 2. döndərilmək, çevrilmək, yönəldilmək; 3. iqt. tədavül etmək; tədavüldə olmaq; 4
ср 1. мн. нет döndərmə, çevirmə, yönəltmə; döndərilmə, çevrilmə, yönəldilmə; 2. dönmə; 3. işlətmə, sərf etmə; işlədilmə, sərf edilmə; 4
прич. 1. döndərilmiş, çevrilmiş, yönəldilmiş; 2. işlədilmiş, sərf edilmiş
сов. təftiş etmək, yoxlamaq
несов. bax обревизовать
м 1. kənar, qıraq (kitabda, kartonda və s.); 2. lüləsi kəsik tüfəng; 3. kəsik; ◊ в обрез... güclə, ancaq yetəcək qədər; материи хватило в обрез parça
ОБРЕ́ЗАНИЕ ср (dini) sünnət, sünnət etmə (edilmə). ОБРЕЗА́НИЕ ср мн. нет 1. kəsmə, kəsilmə; 2. budama, budanma