ж мн. нет bax отъём
прил. götürülən, ayrılan; отъёмная крышка götürülən qapaq
прил. dan. qəddar, qatı; отъявленный лгун qatı yalançı; отъявленный шовинист qatı şovinist
прич. oynanıb qaytarılmış, udulub qaytarılmış (uduzulmuş pul, fiqur və s.)
сов. 1. oynayıb qaytarmaq, udub qaytarmaq (uduzduğu pulu, fiquru və s.); 2. oynayıb qurtarmaq
сов. 1. uduzduqlarını qaytarmaq, uduzduğu pulları, oyunu, fiquru və s. təzədən udmaq; 2. məc. ustalıqla işin içindən çıxmaq, yaxasını qurtarmaq, canın
ср uduzduğunu qaytarma, udub qaytarma
несов. bax отыграть
несов. 1. bax отыграться; 2. oynayıb qaytarılmaq, udulub qaytarılmaq (uduzulmuş pul, fiqur və s.)
м мн. нет 1. oynayıb qaytarma (uduzulmuş şeyi); 2. udulub qaytarılmış (pul və s.); 3. mus. dəraməd
несов. köhn. bax отнимать
несов. köhn. bax отниматься
прил. dilç. ismi; отымённый глагол ismi fel; отымённое наречие ismi zərf
ср tapma, axtarıb tapma
сов. tapmaq, axtarıb tapmaq
сов. tapılmaq
ср bax отыскание
несов. bax отыскать
несов. bax отыскаться
прич. dan. imtahan edilmiş, imtahandan çıxmış
сов. dan. 1. imtahan etmək, imtahan edib qurtarmaq; 2. imtahanları qurtarmaq
сов. dan. imtahan edilib qurtarmaq
сов. 1. köhn. sıxmaq, təzyiq etmək, basmaq; 2. öz gücünə tabe etdirmək
сов. yükləmək, ağırlaşdırmaq; zəhmətə salmaq, çətinliyə salmaq, yük olmaq
сов. zəhmətə düşmək, əzaba düşmək, yük altına düşmək
несов. bax отяготить
несов. 1. bax отяготиться; 2. zəhmətə salınmaq, çətinliyə salınmaq, yük altına salınmaq, sıxıntıya salınmaq; 3
ср мн. нет zəhmətə salma, çətinliyə salma, yük altına salma; sıxıntı, zəhmət, yük, yüklənmə
прич. zəhmətə düşmüş, çətinliyə düşmüş, yüklənmiş, ağırlaşdırılmış
несов. bax отягчить
ср мн. нет ağırlaşdırma, ağırlaşdırılma
прич. ağırlaşdırılmış
сов. ağırlaşdırmaq
прил. ağırlaşmış
ср ağırlaşma
сов. dan. ağırlaşmaq
несов. bax отяжелить
прил. köhn. çərçi, xırdavatçı -i[-ı]
м tar. çərçi, xırdavatçı
ОФЕРТ м, ОФЕРТА ж xüs. ofert (müqavilə, saziş təklifi)
м miner. ofit (sarı damarlı tünd-yaşıl mərmər)
ж zabit
офицер söz. sif.; офицерское звание zabit rütbəsi
ср мн. нет 1. собир. zabitlər; 2. zabitlik; zabit rütbəsi
ж köhn. zabit arvadı
ср мн. нет собир. nifr. köhn. zabitlər
несов. dan. rəsmiyyətçilik etmək, özünü rəsmi aparmaq (mənfi)