ед. нет : на четвереньки (стать) iki əli və iki ayağı üstə (durmaq); на четвереньках (стоять, ходить, ползать) iki əli və iki ayağı üstündə (durmaq, d
м 1. dördlük, dörd vahiddən ibarət olan ölçü və ya şey (məs. dördpudluq bir qab və s.) 2. dördatlı qoşqu
прил. məh. dördlük; четвериковый куль dördpudluq kisə
прил. dan. dörd dəfə böyük, dörd qat artıq
ж dan. 1. bax четвёрка 4-cü mənada; 2. dörd əkiz
числ. 1. dörd; четверо детей dörd uşaq; 2. dörd nəfər; их было четверо onlar dörd nəfər idilər
köhn. bax четырёхдневный
м dördüncü sinif şagirdi
ж dördüncü sinif şagirdi (qız)
м dördüncü kurs tələbəsi
ж dördüncü kurs tələbəsi
прил. 1. dördayaqlı; 2. в знач. сущ. четвероногие мн. (ед. четвероногое ср) zool. dördayaqlılar, dördayaqlı heyvanlar
прил. 1. dördəlli, dördqollu; 2. в знач. сущ. четверорукие мн. (ед. четверорукое ср) zool. meymunlar
ср ədəb. rübai
ср anat. dördtəpəli cisim (beynin böyükyarımkürəcikləri altında dörd təpəcik)
прил. uzaq qohum
прил. dörd şəkildə olan; dörd yolla mümkün olan
м köhn. beş şahı, iyirmi beş qəpik
прил. beşşahılıq, iyirmi beş qəpiklik
ж 1. köhn. bax четверть 1-ci mənada, 2. uzununa dörd yerə kəsilmiş şalbanın hər bir hissəsi
ж 1. dörddə-bir; 2. (hissə) dörddə bir litr həcmində araq (şərab) şüşəsi
прил. geol. dördüncü dövr (mərhələ) təşkil edən
прил. 1. rüblük, четвертные отметика rüblük qiymətlər; 2. köhn. iyirmi beş manatlıq; 3. mus. çərək (not)
ср tar. şaqqalama (qədimdə: müqəssirin qollarını, ayaqlarını və başını vurmaqdan ibarət edam cəzası)
прич. tar. şaqqalanmış (bax четвертование)
несов. tar. şaqqalamaq (bax четвертование)
несов. tar. şaqqalanmaq (bax четвертование)
м köhn. bax четверг
ж dan. четвёртка söz. kiç
ж 1. dörddə bir, çərək; 2. rüb (dərs ilinin dörddə biri); 3. ruba (taxıl ölçüsü); 4. çətvər (hər hansı bir ölçü vahidinin dörddə birinə bərabər ölçü)
м idm. dörddə bir final
прил. dörddə bir final -u[-ü]
ж 1. dördlük; dörd; 2. dan. dörd nömrə (№ 4 ilə göstərilən şeylər, məs. trolleybus № 4 və s.); 3. iki cüt avarlı qayıq; 4
м dan. dərslərindən adətən “dörd” (“yaxşı”) alan şagird
ж dan. dərslərindən adətən “dörd” (“yaxşı”) alan qız
ж dan. 1. dörddə bir; 2. yazı kağızının dörddə biri
1. числ. dördüncü; 2. в знач. сущ. четвёртая ж dörddə bir (hissə)
м (tar., siyasi) çətəçi (bax чёта)
числ. dörd; ◊ в четырёх стенах сидеть (жить) dörd divar arasında qalmaq (yaşamaq); играть в четыре руки (на рояле) dörd əllə (iki nəfər) çalmaq
нареч. dörd dəfə, dörd kərrə, dörd əl
числ. dörd yüz
mürəkkəb sözlərin “dörd” mənasında olan birinci tərkib hissəsi, məs.: четырёхдневный (dördgünlük); четырёхлетний (dördillik; dördyaşlı)
прил. dördavarlı
прил. dördverstlik
прил. dördbaşlı
прил. dördillik
прил. dördyaşar, dördyaşlı
прил. dördsəsli
м riyaz. dördüzlü (həndəsi cisim)
прил. dördüzlü; четырёхгранный брус dördüzlü tir