прил. 1. iriləpəli; ядрёный орех iriləpəli qoz; 2. məc. sağlam, təravətli, saf, əla, möhkəm
ж iri dənə
ср (мн. ядра) 1. ləpə, iç (meyvədə); ядро ореха qoz ləpəsi; 2. (müxtəlif mənalarda) özək, nüvə; ядро земли (geol
прил. ləpə (iç) -i[-ı]; ◊ ядровое мыло əla sabun
ср ядро (1-ci və 4-cü mənalarda) söz. kiç
ж 1. yara, xora; 2. məc. illət, mərəz, xəstəlik, bəla, afət; 3. məc. acıdil (adam), ətiacı (adam); ◊ моровая язва bax моровой; сибирская язва bax сиби
м 1. dan. mədə yarası olan adam; 2. bot. çobanotu, xoraotu
прил. yara -i[-ı]; язвенные следы yara yeri, yara izləri; ◊ язвенная болезнь mədə yarası (xorası)
ж 1. kələ-kötür, nahamarlıq; 2. iri yara
ж язвина (1-ci mənada) söz. kiç
нареч. acı, acı-acı; язвительно ответить acı cavab vermək
ж мн. нет məc. acılıq, acıdillik, zəhərlilik
прил. məc. acı, zəhərli; язвительные слова acı sözlər, zəhərli sözlər
несов. 1. köhn. yaralamaq; 2. məc. zəhərləmək, acılamaq, sancmaq
ж язва (1-ci mənada) söz. kiç
прил. enlibaş -i[-ı]; язёвая икра enlibaş kürüsü
ЯЗЫК I м (müxtəlif mənalarda) dil; ◊ держать язык за зубами dilini (ağzında) saxlamaq; язык без костей dilinin ipi-sapı yoxdur; злые языки dedi-qoduçu
прил. dan. dilli, dilavər, höcətçi
м dilçi, dilşünas
ср мн. нет bax языкознание
bax языковедческий
прил. dilçilik (dilşünaslıq) -i[-ı]; языковедческие дисциплины dilçilik fənləri; dilşünaslıq fənləri
прил. dil -i[-ı]; языковая система dil sistemi
прил. dil -i[-ı], dildən hazırlanmış; языковая колбаса dil kolbasası
ср мн. нет dilçilik, dilşünaslıq
м dil yaradıcılığı prosesində iştirak edən, yeni söz və ifadələr yaradan
прил. sözyaratma -i[-ı]; языкотворческий процесс söz yaratma prosesi
ср мн. нет sözyaratma (sözlər, ifadələr yaratma)
прил. bütpərəstlik -i[-ı]; языческие пережитки bütpərəstlik qalıqları
ср мн. нет bütpərəstlik
язычок söz. sif
м bütpərəst
ж bütpərəst qadın (qız)
прил. dil -i[-ı]; язычные мышцы dil əzələləri
м (мн. язычки) 1. язык söz. kiç.; 2. anat. dilçək; 3. dil (açarda və s.); 4. bot. qılçıq; 5. mus. qamış dilçək
м zool. enlibaş (balıq)
прил. tar. Yaik -i[-ı]; яицкие казаки Yaik kazakları (Yaik Ural çayının köhnə adıdır)
ср (мн. яиички) 1. яйцо söz. kiç. yumurtacıq; 2. anat. xaya
м anat. yumurtalıq
ж qayğanaq
прил. yumurta -i[-ı]; яичный белок yumurta ağı
ж мн. нет yayla
прил. k. t. yumurtalıq və ətlik üçün yetişdirilən (ev quşları haqqında)
прил. yumurtaşəkilli
м anat.. balalıqyolu; uşaqlıq yolu
прил. anat., bot. yumurta -i[-ı]; яйцевая клетка yumurta hüceyrəsi
м zool. yumurtayeyən (öz yumurtasını başqa həşəratın yumurtasının içinə tökən cücü)
прил. yumurta tədarükü -i[-ı]
мн. (ед. яйцезаготовка ж) yumurta tədarükü
м zool. toxumluq (dişi həşəratda)