RƏNCİDƏQƏLB
прил. устар. разобиженный; rəncidəqəlb etmək kimi разобижать, разобидеть кого (очень сильно обидеть); rəncidəqəlb olmaq разобидеться
sif. və zərf [fars. rəncidə və ər. qəlb, xatir, hal] İncik, incimiş, küskün, küsmüş. Belə şübhəli və bir az da rəncidəxatir xan durub darvazadan çıxdı
Tam oxu »