SƏBİRSİZ (səbri olmayan, dözümü olmayan) [Müqim bəy:] O, Alagözün buxağını qıdıqladı. Yoxsa bizim səbirsiz xanım sənə toxunubdur? (S.Rəhimov); ARAMSIZ Həsən tramvay duracağında., aramsız bir ürək çırpıntısı ilə Dilaranı gözləyirdi (M.İbrahimov); DÖZÜMSÜZ Püstəxanım həddindən artıq dözümsüz idi (M.Hüseyn); KİRDARSIZ, TƏMKİNSİZ.
1. sif. Səbri olmayan, hövsələsiz, dözümsüz, tələsən. Səbirsiz adam. 2. bax səbirsizliklə (“səbirsizlik”də)
Полностью »прил. нетерпеливый (не обладающий терпением). Səbirsiz adam нетерпеливый человек, səbirsiz oxucu нетерпеливый читатель
Полностью »прил. сабурсуз, сабур авачир, эхунин алакьун авачир, рикӀи кьарай тийир, тади къачудай.
Полностью »SƏBİRSİZ – TƏMKİNLİ A kişi, nə səbirsiz adamsan (S.S.Axundov); Bizim yeganə çıxış yolumuz budur: hissiyyata qapılmamaq, səbirli, təmkinli olub iş görm
Полностью »