1. SAKIN (müəyyən bir şəhərin, kəndin və s.-nin sakini) Şahsuvar gecənin qoynunda sakin; Qəlbində intiqam, gözlərində kin (S.Vurğun); ƏHALİ Kəndin əhalisinin miqdarı olar təqribən iki yüz nəfər (C.Məmmədquluzadə); ƏHL (kl.əd., köhn.) Səhra mərdümünü şəhr əhli görcək; Yalvarıb, yapışıb oturdur çömmək (Q.Zakir).
2. sakin bax sakit 2