bükmə — bələmə — bağlama
dolama — tovlama — oynatma
I сущ. от глаг. sarımaq 1. мотание, мотка, наматывание, намотка 2. обматывание, обмотка 3. связывание 4
I (Basarkeçər) kərmə. – Sarıma yaxşı yanacağdı II (Salyan) qadın paltarına bəzək üçün tikilən pulcuq
1. “Sarımaq”dan f.is. 2. Sarıma işi ilə məşğul olan, sarıyıcı