SİLƏ
\[ər.\] сущ. 1. алакъа; авсият; багъ; 2. пишкеш, бахшиш, мукафат.
I (Şəki) ağac təknə (dabbağlar bunun içərisində dəri aşılayırlar). – Dərilərin hamısını siləyə basmışam II (Balakən, Cəbrayıl) ağzına qədər dolu
Tam oxu »is. [ər.] 1. Qovuşma, əlaqə. 2. Bağ, rabitə. 3. Hədiyyə, mükafat. [Seyid Əzim Şirvaninin Sabirə yazdığı məktubdan] “Nuri-didəm Sabir! Qəzəlimin birinə
Tam oxu »