sinnlos adj. 1. (ohne Vernunft) mənasız, boş, axırsız, bihudə, boş-boşuna, cəfəng, havayı, hərzə, lağ-lağ; F ələşən-güləşən; 2. (grundlos) əsassız, səbəbsiz, bica; sich ~ ärgern səbəbsiz yerə hirslənmək