stoßen
vt 1. itələmək; 2. zərbə vurmaq, zərbə endirmək; 3. (mit dem Fuß) təpik vurmaq; 4. (mit der Faust) yumruq vurmaq, yumruqlamaq; 5. (mit den Hörnern od. dem Kopf) kəllə vurmaq, buynuzlamaq; 6. (Pfeffer, Zimt usw.) döymək, əzmək; vi çarpmaq, vurmaq, toqquşmaq, dəy(dir)mək (an, gegen A/-ə); fig. qarşılaşmaq, rast gəlmək, (auf A/-ə); (Öl usw.) tapmaq, kəşf etmək; 7. (vulg.) er har sie gestoßen o, o qızı qayırdı, o qızla cinsi əlaqədə oldu; vr sich ~ (an et. D); 1. (körperlich) bir yerə dəyib əzmək (incitmək), bir yerə vurmaq, bir yerə toqquşmaq, bir yerə dəy(dir)mək; er hat sich an der Tischkante gestoßen o, mizin qırağına dəydi (masaya toqquşdu); 2.(Anstoß nehmen) ədəbsiz saymaq, düz bilməmək; auf Schwierigkeiten ~ çətinliklərlə qarşılaşmaq