stopfen
vt 1. (füllen) doldurmaq, tıxamaq; 2. (flicken) yamamaq, gözəmək; (e-e Öffnung) sıxışdırmaq, bağlamaq; (et. in et.) içinə qoymaq, içinə soxmaq, içinə basmaq ; e-e Pfeife ~ çubuğu (pipi) doldurmaq; F stopft nicht so! bir belə tıxmayın! bir belə basmayın!; fig. j-m den Mund ~ bir kəsin ağzını yumdurmaq, bir kəsi susdurmaq; vi 1. tez doyurmaq, tez doydurmaq; Nudeln stopfen əriştə tez doydurur; 2. (Darm) qarnı bağlamaq, qarnı qəbz etmək; Cola stopft kola qarnı qəbz edir; (Durchfall) ishalı kəsmək; 3. der Raum war gestopft otaq, ağzına can doluydu