stören

vt 1. (j-n/bir kəsi) narahat etmək, zəhmət vermək; 2. (Ruhe usw.) rahatlığını pozmaq; vi (j-n bei D/bir kəsə bir şeydə) mane olmaq, əngəl olmaq; bəla olmaq; F əl-ayağa dolaşmaq, əl-ayağını bağlamaq, əngəl olmaq, əngəlləmək; lassen Sie sich nicht ~! narahat olmayın!; Bitte nicht ~! lütfən narahat etməyin! vr sich ~ an (D) -dən narahat olmaq
störanfällig
störend