SÖYÜŞKƏN
любящий ругать, бранливый, поноситель
I. i. swearer, habitual user of bad language II. s. swearing, abusive; quarrelsome
Tam oxu »I сущ. ругатель (тот, кто постоянно ругается, любит ругаться); ругательница II прил. бранливый, бранчливый (склонный к брани)
Tam oxu »bax söyüşçü. Nadinc, söyüşkən, bu doqquz yaşında uşaq bütün müəllimləri təngə gətirmişdi. S.S.Axundov
Tam oxu »