[Camaat:] [Hacının] tövbəsi bizə lazım deyil.
// Bəzən nida məqamında işlənir.
[Tarverdi:] Vay aman, qələt elərəm, quldurluğa dəxi çıxmanam, heç kimi soymanam, tövbə, tövbə!
// din. Günah və qəbahətlərindən əl çəkib, Allaha üz tutaraq bir daha etməyəcəyinə söz vermə.
[Xanım] …qarşısında sönük işıq yanan İsanın təsvirinə yanaşdı, dizi üstə düşüb tövbəyə başladı.
□ Tövbə etmək (qılmaq) – 1) din. günahlarından peşman olub, bir daha onları təkrar etməyəcəyinə söz vermək, and içmək:
2) təqsirlərini boynuna alıb, daha təkrar etməyəcəyinə söz vermək, and içmək. Ənvər yalvarıb-yaxardı. Müşkünazın qarşısında diz çöküb dil çıxartdı.
Tövbə eləyib üzr istədi.
[Ehtişami Azərə:] Son dəfə təklif edirəm, tövbə et, Azər, tövbə etsən, boş vəzir özü bura gəlib, günahından keçəcək! ;
3) tərgitmək, əl çəkmək.
Mən qumarı tövbə etmişəm.
