TAMAH

[ər. təmə] сущ. темягь; вил ичӀивал, вил амукьун; ** tamah dişini çəkmək темягьдин сас акъудун, гъил чӀугун (къачун, хуьн), вил атӀун, умуд атӀун, элкъуьн (темягьдилай); tamaha düşmək темягьда гьатун, темягь фин, вил ичӀивилелди кӀан хьун, къаних хьун; tamahı güc gətirmək (zor eləmək) темягьди гуж гун, темягь (нефс) ацукьун (фин), темягь (нефс) хуьз тахьун, вичивай-вич хуьз тахьун, кьадардилай артух темягькарвал авун.