TAQƏTSİZ
прил., нареч. такьатсуз, гужсуз, къуватсуз; такьатсуз гьалда.
sif. faible, fragile, impuissant, -e, fatigué, -e ; ~ olmaq être faible ; ~ qoca kişi vieillard m faible ; ~ əl main f faible
Tam oxu »s. weak, feeble, frail; ~ olmaq to be* weak / feeble; ~ qoca kişi a frail old man*; ~ əl a frail hand
Tam oxu »прил. слабый, бессильный, изнеможённый, немощный. Taqətsiz halda в изнеможённом состоянии
Tam oxu »sif. və zərf Gücsüz, qüvvətsiz; əldən düşmüş (halda), üzgün (halda). [Dərviş:] Ruqiyyə bu yana-o yana ilan kimi taqətsiz yollandı
Tam oxu »