прил. гьакӀ винелай, тӀимил аладарнавай (кил. taraş 2); // taraşlı stəkan мурцар алай, синер алай истикан
прил. 1. бритый, выбритый 2. гранёный. Taraşlı stəkan гранёный стакан 3. точёный, обточенный
sif. Taraşlanmış, taraşla yonulmuş. □ Taraşlı stəkan – tin-tin stəkan