1. Dəvətikanının, qızılgülün və bəzi başqa bitkilərin iynə kimi itiuclu hissəsi. Ayağına tikan batmaq. Nar ağacının tikanı.
– Evi süpürəndə süpürgənin tikanı… düşüb fərşin üstünə və batıb qonağın yumşaq yerinə.
// Tikanlı kol, dəvətikanı.
Çəpərlərdən çıxan tikan kolları oynayaoynaya gəlib yol çuxurlarında bənd alır.
Bu yerin on-on iki addımlığında iri bir tikan tayası var idi.
// Bir şeyin iti ucu, batan tərəfi. Məftilin tikanı.
2. Bəzi heyvanların bədənini örtən iynələrdən hər biri. Kirpinin tikanı.
3. bax tıx. Balığın tikanı.
◊ Tikan olub gözünə batmaq – görmək istəmədiyi, zəhləsi getdiyi bir şey, ya adam daima gözü qabağında olmaq.
[Ələmdar:] Ancaq düzü, bu Nikolay poqonları mənim gözümə tikan olub batır, bəy!
Tikan üstündə oturan kimi – çox narahat halda, nigarançılıq içində, iztirab çəkə-çəkə.
Tikan üstündə oturmaq – çox narahat olmaq, nigarançılıq çəkmək, iztirab içində olmaq.
(Ürəyindən) tikan çıxarmaq – qisasını almaq, əvəzini çıxmaq, ürəyini soyutmaq.
[Şirəli:] Sağ ol, bala! Hamımızın ürəyindən tikan çıxartmısan.
