1. f.is. кил. tərpəşmək; 2. сущ. юзун, гьерекат, ччан атун, къалабулух, гъулгъула.
сущ. от глаг. tərpəşmək
1. “Tərpəşmək”dən f.is. 2. is. Hərəkət, canlanma, həyəcan. Heyət üzvləri arasında tərpəşmə əmələ gəldi