tayin
is. [ər.] 1. Müəyyən etmə, aydınlaşdırma. Zeynal şaşırdı. Nə [edəcəyini] təyindən aciz kimi idi. S.Hüseyn
Полностью »I сущ. 1. определение: 1) установление, распознавание, выяснение чего -л. по каким-л. признакам, данным
Полностью »i. qram. attribute; ~ etmək 1) to fix (d.), to set* (d.); 2) to prescribe; 3) (işə) to appoint (d.), to assign (to), to nominate (d
Полностью »[ər.] сущ. 1. тайин (авун); чирун; təyin etmək (eləmək) тайин авун, тайинрун а) чирун; чка тайин авун; б) эцигун (са кӀвалахдал, къуллугъдал), са кӀва
Полностью »is. qram. attribut m ; définition f, dénomination ; nomination f ; ~ etmək fixer vt ; déterminer vt ; nommer vt, assigner vt ; définir vt ; modifier v
Полностью »TƏYİN I is. [ ər. ] Müəyyən etmə, müəyyənləşdirmə. Ancaq onun quşu vurduğunamı, yoxsa Əhmədin əlindən almasınamı peşman olduğunu təyin etmək çətin idi
Полностью »