Şamlıq[1][2] (erm. Շամլուղ) —Tiflis quberniyasının Borçalı qəzasında, indi Ermənistan Respublikasının Loru mərzində (İndi Ermənistanın Tumanyan rayonunda) şəhər. Rusiya imperiyası zamanına aid rəsmi sənədlərdə kəndin adı həmçinin 1887-ci ilə aid mənbədə Şambluq kimi də qeyd edilir.[3] 1938-ci ildə şəhər tipli qəsəbə[4], 1995-ci ildə isə şəhər statusu almışdır.[5] 7 noyabr 1995-ci il tarixində Ermənistan Respublikası Milli Məclisinin qəbul etdiyi və 4 dekabr 1995-ci ildə Ermənistan Respublikasının prezidenti Levon Ter-Petrosyanın təsdiq etdiyi "Ermənistan Respublikasının inzibati-ərazi bölgüsü haqqında Qanunu" na əsasən Axtala və Bendik kəndləri ilə birlikdə "Şamlıq bələdiyyəsi"ni (erm. Շամլուղի քաղաքային համայնքի) təşkil edir.[5][6] 12 – 21 oktyabr 2011-ci il siyahıyaalınmasına əsasən şəhərin (de–yuri) daimi əhalisi 700 nəfərdir.[7][8]
kənd | |
Şamlıq | |
---|---|
41°10′05″ şm. e. 44°42′27″ ş. u. | |
Ölkə | Ermənistan |
Region | Loru mahalı |
Rayon | Allahverdi rayonu |
Tarixi və coğrafiyası | |
Əsası qoyulub | 1770 |
Sahəsi |
|
Mərkəzin hündürlüyü | 810 ± 1 m |
Saat qurşağı | UTC+4 |
Əhalisi | |
Əhalisi |
|
Rəsmi dili | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Toponim iki cür izah oluna bilər: 1. Kəndin adı orada Şam ağacının bolluğunu bildirir. 2. Şamlı (Suriyalı) Qızılbaş tayfasının adı ilə bağlıdır. 1588-ci ilə aid mənbədə Qarabağda bir ulus Şam-Bayatı adlanırdı [167, 206].
Kənddə 1886-cı ildə 7 nəfər, 1897-ci ildə 49 nəfər azərbaycanlı yaşamışdır[9].
1918-ci ildə azərbaycanlılar ermənilərin təcavüzünə məruz qalaraq qırğınlarla deportasiya olnmuşdur. İndiki Ermənistanda sovet hökuməti qurulandan sonra sağ qalanlar ata-baba torpaqlarına dönə bilmişdir. Burada 1922-ci ildə 62 nəfər, 1926-cı ildə.65 nəfər, 1931-ci ildə 166 nəfər[10], 1959-cu ildə 260 nəfər, 1970-ci ildə 266 nəfər azərbaycanlı yaşamışdır. Qəsəbədə azərbaycanlılarla yanaşı, yunanlar, ermənilər və ruslar da yaşamısdır. Azərbaycanlılar 1988-ci ilin noyabr ayında Ermənistan dövləti tərəfindən tarixi-etnik torpaqlarından deportasiya olunmuşdur. 1988-ci ildə kəndin əhalisi Azərbaycana qovulmuşdur. İndi burada yunanlar və ermənilər yaşayır.
Şamlıq — Tiflis quberniyasının Borçalı qəzasında, indiki Allahverdi (Tumanyan) rayonunda kənd. İndi şəhər tipli qəsəbədir. Rayon mərkəzindən 13 km şimal-şərqdə yerləşir. Kənddə filiz yataqları (mis) vardır. Buna görə də burada mis mədənləri tikilmişdir. Kənddə 1886-cı ildə 7 nəfər, 1897-ci ildə 49 nəfər azərbaycanlı yaşamışdır (415, s.1213, 100-101). 1918-ci ildə azərbaycanlılar ermənilərin təcavüzünə məruz qalaraq qırğınlarla deportasiya olnmuşdur. İndiki Ermənistanda sovet hökuməti qurulandan sonra sağ qalanlar ata-baba torpaqlarına dönə bilmişdir. Burada 1922-ci ildə 62 nəfər, 1926-cı ildə 65 nəfər, 1931-ci ildə 166 nəfər (415, s. 12-13, 100-101), 1959 - cu ildə 260 nəfər, 1970-ci ildə 266 nəfər azərbaycanlı yaşamışdır. Qəsəbədə azərbaycanlılarla yanaşı, yunanlar, ermənilər və ruslar da yaşamısdır. Azərbaycanlılar 1988-ci ilin noyabr ayında Ermənistan dövləti tərəfindən tarixi-etnik torpaqlarından deportasiya olunmuşdur. İndi burada yunanlar və ermənilər yaşayır. Toponim «şam» ağac adına -lıq şəkliçisinin artırılması əsasında əmələ gəlmişdir. Fitotoponimdir. Quruluşca düzəltmə toponimdir.
Шамлыг — смешанное село, потом - поселок. Расположено на 13 км северо-восточнее райцентра. Село прославилось медными залежами. Медные рудники Шамлыга известны с древних времен. В 1897 г. здесь жили 149 азербайджанцев, 197 греков. Основным разговорным языком был азербайджанский. В 1950-1960 гг. поселок вырос, построены были школа, клуб, магазины, библиотека и др. Здесь издавна были налажены связи с азербайджанскими ювелирами и медниками. В 1988 г. население поселка насильственно было изгнано со своих законных земель. Герой Великой Отечественной войны полковник Бахыш Мехтиев уроженец этого села.
Քաղաքային համայնք Ալավերդու տարածաշրջանում, մարզկենտրոնից գտնվում է 69կմ հեռավորության վրա` Վանաձոր-Թբիլիսի ավտամայրուղուց 6-7կմ արեւմուտք: Համայնքի վարչական տարածքի մեջ մտնում են Շամլուղ քաղաքը, Ախթալա եւ Բենդիկ գյուղերը: Շամլուղը սկզբում եղել է գյուղ, իսկ 1938 թ-ից դարձել է քաղաքատիպ ավան, 1995 թ-ի վարչատարածքային ռեֆորմից հետո այն դասվել է Հայաստանի քաղաքների շարքին: Նախկինում մտել է Թիֆլիսի նահանգի Բորչալուի գաբառի մեջ եւ ունեցել է Շամլուգ, Շամբլուդ, Շամբլուղ, Շամլուգ անվանումները: Պղնձարդյունաբերությունը բավական աշխուժացել է 18-րդ դարում, երբ Գյումուշխանեից այստեղ են եկել հույն հանքագործներ եւ 1770 թ-ին պղնձահումքի բազայի վրա կառուցվել է Շամլուղի պղնձաձուլական գործարանը: