XİTABƏT

is. [ ər. ]
1. Xətiblik.
2. Səlis və aydın nitq söyləmə qabiliyyəti.
Ey süxəndanan, bu günlər bir hidayət vəqtidir! Ülfətü ünsiyyətə dair xitabət vəqtidir! M.Ə.Sabir.

□ Xitabət kürsüsü – natiq üçün düzəldilmiş xüsusi hündür yer.
Qurban ağır-ağır ayağa durub xitabət kürsüsünə yaxınlaşdı. İ.Şıxlı.
Bir stəkan təmiz su; Bir xitabət kürsüsü; Ürəyimin gur səsi; Dalğa-dalğa yayılsın; Yer də, göy də ayılsın! X.Rza.

XİTABƏN
XİTABNAMƏ

Значение слова в других словарях

бумагоре́зательный дожа́риться конструкцио́нный око́рмка осе́длость предме́тница шамато́н беренде́ево царство воскообра́зный клеща́ми не вытянешь придви́нуться юдей apostleship apothem Auckland forest shelterbelt Fort Wayne iciness oil slick responsible thumbstall базарный кукушка текст хлопнуться