1. Sona, axıra çatdırılmamış; natamam, bitməmiş. Yarımçıq iş.
// Zərf mənasında. Yarısında, ortasında, axıra çatdırmayaraq, natamam. Kitabı yarımçıq qoymaq (axıra qədər oxumamaq). Çayı yarımçıq qaldı (axıra qədər içmədi). İşini yarımçıq qoyub getmək.
– Rzaqulu xan hansı təşəbbüsə başladısa, yarımçıq qaldı.
Mehriban bir saat idi ki, əlindəki işini yarımçıq buraxıb otağın içində gəzişir, gah şüşəbəndə çıxıb qapıya gedir, gah evə qayıdıb pəncərədən küçəyə baxırdı.
2. Dolu olmayan, başı yarımçıq olan. Yarımçıq qab.
– Koroğlu baxdı ki, arpa çuvalları yarımçıqdı. “”.
Mahmud yarımçıq səbəti dalına atıb … geri qayıtdı.
3. məc. Sənətini yaxşı bilməyən, bir şey haqqında lazımınca məlumatı, biliyi olmayan adam haqqında. Anlayana da can qurban, anlamayana da; Dad yarımçıq əlindən. ( Ata. sözü ).
…Çox “yarımçıqlar” var ki, rusca danışanda bir o tərəfə-bu tərəfə baxır, görsün ki, hansı bir həmşəri və hambal buna təəccüblü baxıb öz könlündə deyəcək: “Ədə, nə zalımdır!”
[Rüstəm bəy:] Mən bəhailiyi qəbil edənlərə diqqət etdim. Bunların içində bir nəfər də olsun kamil adam yoxdur, hamısı yarımçıqlardır.
4. məc. Məsələni axıra qədər həll etməyən, ardıcıl olmayan. Yarımçıq tədbir. Yarımçıq islahat. Yarımçıq vədlər.
