YUMRUQLAMAQ
гл. 1. гъуд (гъутар) кьун, гъил(ер) гъуд хьиз кӀватӀун; 2. гъутув (гъутарив) ягъун (гатун), гъуд (гъутар) вегьин; гъутув гатун (мес. цал, варар); 3. пер. гатун.
f. 1. Əlini yumulmuş vəziyyətə salmaq. Solmaz əllərini yumruqlayıb balınca dayadı, ancaq qalxa bilmədi
Tam oxu »глаг. бить, ударять, ударить (несколько раз) кулаком кого, по ч ему; стучать, постучать кулаком. Stolu yumruqlamaq ударять кулаком по столу, qapını yu
Tam oxu »f. to fist (d.), to punch (d.); bir kəsi ~ to punch smb. (on, in); stolu ~ to bring* one’s fist down the table
Tam oxu »