YURDSUZ
1. бездомный, бескровный, бесприютный;
2. бездомник;
прил. юрд авачир, кӀвал, кӀвал-югъ, ватан авачир; // килигдай кас авачир, сагьибсуз; авара.
Tam oxu »is. sans abri m, f ; sans-logis m ; sans asile m, f, sans foyer m, f ; clochard m fam ; vagabond m ; personne f sans domicile fixe (SDF m, f) ; ~ uşaq
Tam oxu »I прил. 1. бесприютный, бездомный Yurdsuz uşaqlar бездомные дети 2. безродный, неизвестного происхождения 3
Tam oxu »sif. Yurdu, evi, məskəni olmayan, evsiz-eşiksiz, ev-eşiyindən, yurdundan məhrum olmuş. Hələ də gəlib-gedənə əl açan yetim uşaqlar və yurdsuz arvadları
Tam oxu »