sif. Zabitəsi olmayan, sözü keçməyən, tələbkar olmayan. Zabitəsiz adam
zabitəsiz
s. unauthoritative, having no ascendancy; unstrict
прил. кӀевивал тийир, гаф ише тефир, тӀалабкар тушир.
zabitəsiz bax intizamsız
sif. indulgent, -e ; peu exigeant, -e