ZƏLALƏT
\[ػلانح \] – doğru yoldan yəni hidayət yolundan uzaqlaşmaq, yoldan azmaq deməkdir.
[ər.] сущ. клас. дуьз рекьяй акъатун, рехъ алатун; zəlalət əhli дуьз рекьяй акъатнавай кас.
Полностью »[ər.] сущ. 1. клас. алчах хьунухь, усалвал, алчахвал; 2. зиллет, азаб ва азият, четинвал; zəlalət çəkmək зиллет чӀугун, зиллетдик яшамиш хьун, гзаф че
Полностью »is. 1) humiliation f, abbaissement m (alçalma) ; ~ə dözmək supporter vt (avaler vt) une humiliation ; 2) souffrance f ; tourment m, torture f (zillət,
Полностью »ZƏLAL(ƏT)1 ə. doğru yoldan çıxma, yolunu azma. ZƏLALƏT2 ə. 1) yazıqlıq, zəlillik; 2) alçaqlıq, alçalma; 3) əzab, əziyyət
Полностью »i. 1. (alçalma) humilation, humbleness, abasement; come-down d.d.; ~ə dözmək to stand* / to bear* humilation; ~ə məruz qalmaq to suffer indignity; 2
Полностью »сущ. 1. мучения, муки, страдания 2. низость, подлость, гнусность; zəlalət çəkmək страдать, терпеть муки, страдания; zəlalətə düşmək попасть в затрудни
Полностью »is. [ər.] 1. klas. Alçalma, alçaqlıq, həqarət, rəzalət, xarlıq. Bu nə zəlalətdir? 2. Zillət, əzab və əziyyət, çətinlik, möhnət
Полностью »is. [ər.] klas. Doğru yoldan azma, düz yoldan sapma (çıxma); sapqınlıq. □ Zəlalət əhli klas. – doğru yoldan azmış adam
Полностью »1. униженность, смиренность, подавленность, угнетенность, крайняя нужда; 2. несчастье;
Полностью »