ZƏQQUM

\[ər.\] сущ. закьум (1. туькьуьл емишар жедай са ттар (ва гьа ттаран емишар); агъуд(ин) ттар; 2. пер. гзаф туькьуьл затӀ); ** zəqqum! zəqqum yeyesən! закьум! закьум (агъу) хьуй ваз! (къаргъиш, экъуьгъун); zəqqum kimi закьум хьтин, зегьер (агъу) хьтин, гзаф туькьуьл; sifətindən (üzündan) zəqqum yağmaq ччинай закьум (зегьер, агъу) авахьун (гзаф хъел авай, ччин чӀуру касдин гьакъинда).