zəqqum
zəqqum
[ər.] сущ. закьум (1. туькьуьл емишар жедай са ттар (ва гьа ттаран емишар); агъуд(ин) ттар; 2. пер. гзаф туькьуьл затӀ); ** zəqqum! zəqqum yeyesən! за
Tam oxu »ə. 1) acı meyvəsi olan ağac; 2) cəhənnəmdə bitən və meyvəsi cəhənnəm əhlinə yedirilən ağac; 3) cır zeytun
Tam oxu »I. i. bot. balanites, wild olive II. s.: 1. ~ ağacı the underworld tree, a tree with bitter fruits in the hell; 2
Tam oxu »ZƏQQUM – ŞİRİN Heyif oldu yarın şirin söhbəti; Zəhərə, zəqquma, ağıya döndü (Molla Cümə)
Tam oxu »I прил. горький как яд II сущ. устар. 1. дикая олива или дерево, растущее в аду, по мусульманским религиозным представлениям 2
Tam oxu »is. [ər.] 1. Acı meyvəsi olan bir cins ağac; ağı ağacı. [Xortdan:] Odabaşıdan xahiş etdim ki, zəqqum ağacını mənə göstərsin
Tam oxu »