Çul sözündən əmələ gəlib, “çula bürümək” deməkdir. Çul, corab, çuval sözləri güman ki, qohumdur. Çulğa “sarımaq” (обматывать) deməkdir, çul “sarımaq vasitəsi”dir, corab da “ayağa sarınan əşya”dır. -ğa şəkilçisi isimlərdən feil düzəldib: çul ismindən çulğamaq feili məhz bu yolla əmələ gəlib. Tatar dilindəki çulğa sözünü ruscaya “окружать”kimi tərcümə edirlər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)