ölüb-itən
ölüb-itən
прил., сущ. кьейи(ди), квахьай(ди), телеф хьайи(ди), арадай акъатай(ди), арада амачир(ди); // гиликьай(ди) (гьайванрин гъакъинда)
Tam oxu »сущ. разг. собир. потери: 1. выбывшие из строя, погибшие, раненые, пропавшие без вести в бою, на войне
Tam oxu »sif. və is. Ölən, məhv olan, aradan çıxan, sıradan çıxan. Hamısı sağ-salamatdır, ölüb-itən yoxdur. – Körpə quzuların, xırda beçənin; Yoxdur ki, son za
Tam oxu »