übel

adj. 1. pis, yaramaz, fəna; 2. (im Magen) ürəyi bulanma; e-e ~e Situation pis bir vəziyyət; mir ist ~ ürəyim bulanır (qalxır); ~ gelaunt ke(y)fi olmamaq, əhvalsız olmaq; j-m et. ~ nehmen bir kəsdən bir şey üçün incimək (küsmək)
uzen
Übel

Digər lüğətlərdə