I
прил. несомненный (не вызывающий никаких сомнений); бесспорный, очевидный. Şəksiz üstünlüyə malik olmaq иметь очевидное преимущество, şəksiz müvəffəqiyyət (nailiyyət) несомненный успех
II
нареч. несомненно. Şəksiz ona xas olan xüsusiyyətlər несомненно присущие ему черты
III
в знач. вводн. сл. несомненно, бесспорно. Şəksiz, o, şəhərdə yaşayır несомненно, он проживает в городе